________________
તેને ત્યાં અતિથિ બનીને જાય પણ શ્રી. વીરજીબાપા તેમનો આતિથ્યસત્કાર કર્યા વિના ન રહે. અતિથિસંવિભાગ એ શ્રાવકનાં બાર વ્રતો પૈકીનું એક મુખ્ય વ્રત છે અને તેનું માહામ પણ સવિશેષ છે. સાચે શ્રાવક સ્વધર્મીને સંવિભાગ કર્યા પછી જ આહાર લાઈ શકે, અને આ નિયમનું પાલન શ્રી. વીરજી બાપાને ત્યાં જ્યારે જ્યારે કુંડલા જવાનું બનતું ત્યારે થતું જોવામાં આવતું હતું. જ્યારે જુઓ ત્યારે કઈને કઈ મહેમાન તેમને ત્યાં હોય જ. આ રીતે શ્રી. વીરજી બાપાનું કુંડલાનું નિવાસસ્થાન એક પ્રકારનું સાધર્મિક_અતિથિગૃહ જેવું જ હતું. ( ઈ. સ. ૧૯૪૭માં તેઓ તેમના ધંધાના કાર્ય અંગે અમરેલીમાં ધ્રુવ દલીચંદ હેમચંદને ત્યાં પધાર્યા હતા, ત્યારે મને તેઓશ્રીને સૌથી પ્રથમ પરિચય થયો. શ્રીમદ્ આનંદઘનજી, શ્રીમદ્ દેવચંદ્રજી અને શ્રીમદ્દ યશોવિજયજીનાં કેટલાંયે સ્તવનો તેમને કંઠસ્થ હતાં. એ વખતે, એમની પાંસઠ વર્ષની ઉંમરે આ સ્તવનોને ગૂઢાર્થ અને રહસ્ય સમજાવવાની તેમની શૈલી જોઈ હું ભારે પ્રભાવિત બન્યો. તે પછી તો મારે તેમની સાથે પરિચય વધ્યો અને તેમના મોટા પુત્ર શ્રી. કપુરચંદભાઈની પુત્રીનું લગ્ન મારા મોટા પુત્ર સાથે થતાં અમે વેવાઈ સંબંધે જોડાયા, અને વધુ નિકટમાં આવવાનું શક્ય બન્યું.
ઈ. સ. ૧૯૫૦ ના એકબર માસમાં મારી બંને નાની પુત્રીઓ સાથે શ્રી. વીરબાપાના સંગાથમાં આપણું પૂર્વના મહાન તીર્થો સમેતશિખરજી, પાવાપુરી વગેરે તીર્થોની જાત્રાએ જવાનું બન્યું. અમારા યાત્રા સંઘમાં હું, મારી બંને પુત્રીઓ, શ્રી. વીરજીબાપા અને તેમનો એક માણસ મોહનલાલ હતા. આ જાત્રા નિમિત્તે લગભગ એક માસ સુધી શ્રી. વીરજીબાપા સાથે રહેવાનું બન્યું અને તે વખતે તેમના જીવન વિષે વિશેષ જાણવા મળ્યું.
શ્રી. વીરજીબાપાને વ્યવહારિક શિક્ષણ તો નહિવત હતું પણ ભણતર કરતાં તેમનું ગણતર અનેકગણું હતું. નાની ઉંમરે જ તેમનાં લગ્ન આંબાનિવાસી શાહ હરિચંદ જસરાજનાં પુત્રી બી. જીણાબહેન સાથે થયાં હતાં. કુટુંબ મોટું એટલે કૌટુંબિક વ્યવહાર પણ મટે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
