Jain_Satyaprakash 1943 03 04

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 5

** ?-૭ ]
શ્રી ચંદનમાલા સ્વાધ્યાય
નિત નવલા નર સેવજી, ભાજન કૂર કપુર; વચન સુણી વેશ્યા તા, દુખ હુએ તવ િડા વીર સુભટને તે કુમરી કહે છે, એહનઈ સાથિ મ દેશ; સેઠ ધનાવા આવીઆજી, મૂલ પૂર્ણ તવ તૈય. હા વીર. સેઠ વેશ્યા માહામાહિ જી, લાગે તિહાં વિવાદ; ચકેસરિ સાનિધ કરીજી, વેશ્યા ઉતાર્યાં નાદ. હા વીર. સેઠ ધનાવ મૂકાવિજી, આણી નિજ ધરિ માંહિ; પુત્રી કરીનઈ તિહાં ધરીજી, હરખ હૂએ મનમાંહિ. હૈા વીર. ॥ ઢાલ || રાગ સિવએ ॥
વસુમતિ કે મરી તિહાં રહઇ, એલઈ મધુરી વાણિ ; જાણે અભિનવ સરસતી, કલા ચાહિની જાણિ ક અમરી, સેઠનું મનમાહએ,
સુજાણુ કુમરી રૂપ ઘણુ ચંદ જઇસા કય' શરીસા, દેહ જેનુ (ના) સાહએ; તેણુઈ નામ દીધું ગુણે અનેાપમ, ચ'દનબાલા તેહનુ', તવ દીઇ હરખઈ નયણે નિરખઈ, ચંદનબાલા ઘણું ઘણું.
ઢાલ
રૂપ સાહગ સુંદરી સુલલિત વેણુઈ સારી રે; ચંપકવની દેહડી ચિંતઇ મૂલા નારી રે. છૂટક
મૂલા કુનારિ મનિ ડિઇ ચિત, એન્ડ્રુ એડવુ જાણી ક્રોધ આણી, સેઠાણી ચિતઇ હીઈ; નાવી તેડાવી ચંદનમાલાનું, સીસ ભદ્ર કરાવએ, નાલં વાસ" ઘણું મારી, પગઇ અડીલ ઘલાવએ.
તાતિ નિજ મનહ ચિતઈ, ખાર ઊઘાડી ખાલ કાઢી,
4.
મુજનઈ દુખ દીઈ",
ઢાલ
આરા માંહિ એરડા, રડતી ઘાલી ખાલ રે; ચંદનબાલા દુખ ધરઈ, તાલુ દીઈ ત કાલ રે.
ક તતકાલ તાલ દેઈ કરીનઈ, મૂલા મન હરખઇ સહી, દિવસ બીજઇ સેઠ આવ્યા, ચંદના દેખઈ સહી; સેડ પૂછ કુમરી કિડાં છઈ, ન દીસં કારણુ કહ્યું, હું ન જાણ્યું કિહાં ગઈ છઈ, ઉત્તર આપઇ તેહસ્યુ'. ઈમ કરતાં ત્રણિ દિન હૂઆ, તેહિ ન જાણુઇ વાત રે; પાડાસણ એક ડાકરી, સહ્યલી કઇ તેણિ તાત રે.
હાલ
છૂટક
પાપિણી તિ` સુ` કર્યું, સેમિને મન સુખ હૂએ;
[11
(૧૬).
(૧૭)
(૧૮)
(૧૯)
(૨૦)
(૨૧)
(૨૨)