________________
ગુરુદન
પાંચમું :
: ૩૫ : ઊંચી જાતના અત્ત, સેન્ટ અને વિધવિધ જાતિના ધૂપ જોઈએ છે, ખાવા માટે દૂધપાક, માલપુઆ, લાડુ, પેંડા, બરફી ને બુંદી જોઈએ છે; સવારના શિરામણ તરીકે કેશરિયા દૂધ ને હલવા જોઈએ છે તથા બપોરના સૂક્ષ્મ આહાર માટે સંતરા, મોસંબી, દાડમ, સફરજન, ચીકુ વગેરે ફળ જોઈએ છે. અને સહુથી મોટી વાત એ કે તેમને ગાદી ચાલે તે માટે વારસ જોઈએ છે અને તે વારસ ઉત્પન્ન થાય તે માટે સ્ત્રી જોઈએ છે. વળી એ સ્ત્રી તથા પુત્રના ક્ષેમકુશળ માટે જમીન–જાગીર જોઈએ છે અને ઘરેણુંગાંઠું તથા રોકડ નાણું જોઈએ છે. આ રીતે “ બા બેઠે જપે અને જે આવે તે ખપે ” એ કહેવત ગુરુના નામે ચાલેલી બૂટી બુવાબાજીનું એક બદબાભર્યું ચિત્ર રજૂ કરે છે.
રામ નામ જપના, પરાયા માલ અપના.'
કેટલાક ગુરુને વેષ ધારણ કરવાવાળા સાધુઓ મહાન મહાત્મા હોય કે પરમ ભકત હોય તે રીતે આખો દિવસ “રામ રામ ” “ સીતારામ ” વગેરે શબ્દો ઉચ્ચાર કરે છે પણ તેમની નિયત તે ધનમાલ એકઠો કરીને મે જમજાહથી જીવન ગુજારવાની જ હોય છે. આથી તેઓ અનેક પ્રકારની પૂર્વ વિદ્યાઓ અજમાવે છે અને લાલચુ લોકોને પોતાના પંજામાં ફસાવે છે. કોઈ માણસની સ્થિતિ સામાન્ય જોઈને પહેલાં તે તેઓ એને મીઠા શબ્દથી આશ્વાસન આપે છે. પછી જ્યારે પેલે માણસ એમના પર વિશ્વાસ મૂકીને પોતાની હૈયાવરાળ ઠાલવે છે અને પિતાની આર્થિક મુશીબતનું ગાન કરે છે, ત્યારે આ ગુરુઓ ધીરે રહીને એમ કહે છે કે “એ બધાને ઉપાય તે થઈ શકે,
