________________
ધમબોધ-ચંથમાળા
: ૫૭ :
પુષ્પ
ફરતાં ફરતાં એક સેનીને ત્યાં “ધર્મલાભ” કહીને ઊભા હ્યા. એ વખતે તેની જવના આકારના સેનાના દાણુ ઘડી રહ્યો હતું અને તેને બને તેટલા સુંદર બનાવવા માટે કાળજીપૂર્વક મથી રહ્યો હતો. તેણે “ધર્મલાભ” શબ્દ સાંભળે એટલે પિતાના કામમાંથી માથું ઊંચું કર્યું અને પિતાની સામે એક સાધુ–મહાત્માને ઊભેલા જોઈને હાથ જોડ્યા. પછી ઊભા થઈને તેણે આ મહાત્માને પોતાને ત્યાંથી આહાર–પાણી ગ્રહણ કરવાની વિનંતિ કરી અને તે લેવા સારૂ બાજુમાં આવેલા પિતાના ઘરની અંદર દાખલ થયે.
હવે બન્યું એવું કે તે જ વખતે એક કૅચ પક્ષી ત્યાં આવ્યું અને સોનાના જવને સાચા જવ સમજીને તેને ચણ ગયું. પછી તે ઊડીને પાસેના ઝાડ પર બેસી ગયું. આ બનાવ બની ગયા પછી થેડી વારે પેલે સેની ભિક્ષાને યોગ્ય કેટલીક વસ્તુઓ લઈને ઘરમાંથી બહાર આવ્યું અને જુએ છે તે ત્યાં એક પણ જલે મળે નહિ. આથી તેના પેટમાં ફાળ પડી અને તેણે મુનિવરને પૂછ્યું કે “મારા ગયા પછી અહીં કેઈ આવ્યું હતું ?”
મહામુનિ મેતાર્યો જે કંઈ બની ગયું તે બધું નજરે. નજર જોયું હતું પણ આ પ્રશ્નને જવાબ આપતાં એક જીવની હાનિ થાય તેમ હતું, કારણ કે તેઓ કોંચ પક્ષી આવ્યાની અને તે ઝાડે બેઠાની વાત કરે તે સોની તે પક્ષીને મારી નાખી, તેનું પેટ ચીરીને પણ જવલા કાઢયા વિના રહે નહિ. તેથી તેમણે એ પ્રશ્નને કાંઈ પણ જવાબ ન આપતાં મીન ધારણ કર્યું.
