________________
પાંચમું :
ગુરુદર્શન થવા લાગ્યું. આજ સુધી તેમણે જે વૃત્તિઓને વૈરાગ્ય અને તપના બળથી દબાવી હતી, તે એકાએક સળવળવા લાગી અને છેલ્લા સાત દિવસના માદક આહારે તેને પ્રબળ ટેકે આપે. | મુનિના મનમાં ચાલી રહેલું આ અજબ મંથન પેલી ચતુર નટપુત્રીઓ પામી ગઈ. આથી જયસુંદરી બોલી કે “હે મુનિરાજ ! અમે તમને મનથી વરી ચૂકેલી છીએ, માટે આ વેશ છોડી દો અને અમારી સાથે રહીને મનગમતું સુખ ભેગે.”
આ શબ્દોએ મુનિ અષાડભૂતિના વિહલ મનને એક જ વિઠ્ઠલ બનાવી દીધું અને તેઓ સંસારસુખ ભોગવવાને તત્પર બન્યા. પણ આવું પગલું ગુરુને જણાવ્યા સિવાય ન ભરવું એમ વિચારીને બેલ્યા કેઃ “પહેલાં, મને મારા ગુરુની રજા લેવા દે; પછી હું અહીં આવીને તમારી સાથે રહીશ.”
આ સાંભળીને ભુવનસુંદરી તથા જયસુંદરીએ કહ્યું કે જે એમજ કરવું હોય તે વચન આપીને જાઓ.” એટલે મુનિ અષાડાભૂતિએ સાંજ પહેલાં આવી જવાનું વચન આપ્યું. પછી તેમણે ગુરુ પાસે જઈને કહ્યું કે “હે ગુરુજી ! મેં નાની ઉમ્મરમાં જ દીક્ષા લીધી છે અને સાંસારિક સુખ ભેગવ્યું નથી. હાલ મને અપ્સરા જેવી નટની બે પુત્રીઓ અંતરથી ચાહે છે અને મારું મન પણ તેમની પાસે જ છે, તે આ એ ને મુહપત્તિ લઈ લે અને મને જવાની રજા આપો.” | મુનિ અષાડભૂતિનાં આવાં વચન સાંભળીને પ્રથમ તે ગુરુએ વાઘાત અનુભવ્યું પરંતુ કર્મની ગહન લીલાને વિચાર કરીને મનને સ્વસ્થ બનાવ્યું અને “અષાડાભૂતિ ગમે તેટલે
