________________
પાંચમું: : ૬૦ :
ગુરુદર્શને લાવી આવ્યું. અને તે સાધુ અસ્ત્રાવડે હજામત કરવા લાગ્યું. ત્યારબાદ ચેડા દિવસે વળી તે પુત્રસાધુએ નવી ફરિયાદ કરી કે-“હે પૂજ્ય ! મારાથી નાન વિના રહેવાતું નથી. આખા શરીરે મેલ ચડવાથી મને બહુ અકળામણ થાય છે. ત્યારે પિતાસાધુએ તેને નહાવાની સગવડ કરી આપી. આમ એક પછી એક વધુ સગવડને ભગવતે તે પુત્રસાધુ સંયમમાં ઘણે જ શિથિલ બની ગયો અને છેવટે એક દિવસ પિતાને કહેવા લાગે કે “હે પૂજ્ય ! હવે મારાથી સ્ત્રી વિના રહી શકાતું નથી!” ત્યારે પિતાસાઘુએ તેને શઠ જાણીને કાઢી મૂક્યું.
કહેવાનો મતલબ એ જ છે કે જે સાધુઓ પંચમહાવ્રત ધારણ કર્યા પછી તેના પાલનમાં ઉત્કટ ઉત્સાહ રાખતા નથી કે તેના અંગે જે જે મુશ્કેલીઓ, મુશીબતે કે અગવડો આવી પડે, તેને ધૈર્યપૂર્વક સામને કરતા નથી તેઓ ધીમે ધીમે સુખશીલિયા થઈ જાય છે અને પતનના પંથે પડતાં ગુરુપદની યેગ્યતા ગુમાવી બેસે છે.
ભિક્ષા ઉપર જીવનારા. (૩) ગુરુપદની ત્રીજી યેગ્યતા એ છે કે તેઓ પિતાના થકી રસોડું ચલાવે નહિ કે જાતે રાંધે નહિં; પરંતુ ગૃહસ્થોએ પિતાના માટે જે આહાર–પાણી તૈયાર કર્યા હોય તેમાંથી ખપ પૂરતાં નિર્દોષ આહાર-પાણી ભિક્ષા માગીને ગ્રહણ કરે અને તેના વડે જ પોતાનું જીવન નભાવે.
* આ દષ્ટાન્ત અહિં પ્રસંગ પૂરતું જ આપ્યું છે. પુત્ર આગામી ભવમાં પાડા તરીકે અવતાર લે છે, વગેરે પ્રસંગ ઉપદેશપ્રાસાદાદિ પ્રન્થમાંથી જોઈ લે.
