________________
પાંચમું : : ૫ :
ગુરુદર્શન પિતાના પ્રશ્નને કાંઈ પણ જવાબ ન મળે એટલે સોનીએ વિચાર્યું કે “સેનું દેખી મુનિવર ચળે” એ વાત સાચી લાગે છે. હું અંદર ગયે એટલે આ મહાત્માએ જવલા ચેરી લીધા અને કેઈક જગાએ સંતાડી દીધા. હવે પિતાના મોઢેથી એને એકરાર કરતાં શરમાય છે એટલે મૂંગા રહ્યા છે. અન્યથા મારા પ્રશ્નનો જવાબ કેમ ન આપે ?” અને તેણે ફરીને પૂછ્યું કે “એ મહાત્મા ! હું ઘરમાં ગયો ત્યારે સોનાના જવલા અહીં મૂકીને ગયે હતો અને ઘરમાંથી બહાર આવું છું કે તેમને એક પણ જવલે દેખાતું નથી. તે હકીકત શું બની છે, તેને કૃપા કરીને જવાબ આપે. આપ તે અહીં હું અંદર ગયે ત્યારના જ ઊભેલા છો.” પરંતુ મહામુનિ મેતાયે તેને ઉત્તર આપવા માટે પિતાના હોઠ ખેલ્યા નહિ અને તેઓ શાંત તથા સ્વસ્થ ચિત્ત ત્યાં ઊભા રહ્યા.
આ જોઈને સૌને વહેમ પાકો થયો. “જે પોતે જ ચાર ન હોય તે જવાબ આપવામાં વાંધે શું ? વળી આટલી વારમાં બીજું કઈ આવે કેશુ? અને કદાચ આવે તે પણ આ સાધુ–મહાત્માની હાજરીમાં તેને ઉઠાવી જવાની હિમ્મત કેમ કરે? એટલે એ વાત નકકી છે કે આ કામ આ મહાત્માના હાથે જ થયું છે. અને તેણે પોતાના જવલા કઢાવવાને માટે ઉગ્ર રૂપ ધારણ કર્યું. તેણે મહામુનિ મેતાર્યને ઉદ્દેશીને કહ્યું: ‘હું તે માનતે હતું કે આપ કઈ સાધુ મહાત્મા લાગે છે અને નિર્દોષ ભિક્ષા વડે આજીવિકા ચલાવે છે, પણ હવે જણાય છે કે તમે સાધુતાના સ્વાંગ નીચે છુપાયેલા એક શેતાન છે અને અમારા જેવા ગરીબનાં ગળાં રેંસી નાખતા જરાયે
