________________
પાંચમું : : ૫૭ :
ગુરુદન મહામુનિની આંખ મસ્તકમાંથી બહાર નીકળી ગઈ અને ખેપારી ફાટી જતાં તેઓ નિર્વાણ પામ્યા.
આ જ વખતે કઈ કઠિયારણે સોનીને ત્યાં આવીને પિતાના માથા પરની લાકડાની ભારી જમીન પર પછાડી અને તેના અવાજને લીધે ચમકી ગયેલું કૈચ પક્ષી ચરકી પડતાં તેમાંથી સોનાના જવલા બહાર નીકળી આવ્યાં. આ દશ્ય જોતાં જ સોનીને ભયંકર પશ્ચાત્તાપ થયે કે “મેં મહામૂર્ખ આ શું કયું? એક નિર્દોષ મહામુનિની હત્યામાંથી હું કેવી રીતે છૂટીશ? અને રાજ્યને ખબર પડશે તે મારી શી વલે થશે?” એટલે તેણે મુનિના મડદાને ઠેકાણે પાડી દીધું અને તેમને જ સાધુને વેશ પહેરીને ચાલી નીકળે. એ વેશ કાયમ તેના શરીર પર રહ્યો અને તેણે પણ આકરો સંયમ પાળીને પિતાના આત્માની શુદ્ધિ કરી.
કહેવાનું તાત્પર્ય એ છે કે-જેઓ મહાવ્રતને ધારણ કરે છે તેઓ કઈ પણ અપવાદ સિવાય તેનું અણિશુદ્ધ પાલન કરે છે અને પ્રાણુતે પણ તેને ભંગ કરવાને તૈયાર થતા નથી.
સહનશીલ. (૨) ગુરુપદની બીજી યેગ્યતા એ છે કે તેઓ નીચેના બાવીશ પરીષહેને સહન કરનારા હોવા જોઈએ –
(૧) સુધાને પરીષહ, (૨) તૃષાને પરીષહ, (૩) ટાઢને પરીષહ, (૪) તાપને પરીષહ, (૫) ડાંસ-મચ્છરને પરીષહ, (૬) અવશ્વને પરીષહ, (૭) અપ્રીતિને પરીષહ, (૯) સ્ત્રીને પરીષહ, (૯) ગમનને પરીષહ, (૧૦) બેઠકને પરીષહ, (૧૧)
