________________
ધર્મબોધ-ચંથમાળા
: ૩૮ ૪
કરવા મેદાને પડે છે. આ માટે પ્રથમ તેઓ કુટુંબના માણસોને જુદા જુદા પિતાની પાસે બોલાવીને શાણી સલાહ આપે છે ને પછી તેમને કઈ તાવીજ કે દોરો બનાવી આપવાનું જણાવે છે. તેઓ સ્ત્રીને કહે છે કે “આ તાવીજથી તમારે ધણી તમારે વશ થઈ જશે અને કોઈ દિવસ તમારું વચન ઉથાપી શકશે નહિ.” તેઓ ધણીને કહે છે કે “આ તાવીજ એટલું ચમત્કારિક છે કે તમે એને ધારણ કરશે કે તમારી સ્ત્રી ગરીબ ગાય બની જશે અને તમારી સામે બોલવાની કદી હિમ્મત કરશે નહિં” અથવા તેઓ પિતાને એવું કહે છે કે “તમારે પુત્ર તમારે આધીન રહે તે જાતનું આ તાવીજ છે” અને પુત્રને એવું કહે છે કે “આ તાવીજ ધારણ કરવાથી પિતાની લાગણી તમારા પર વધી જશે અને તેઓ પિતાને બધો વારસ તમને જ આપશે.” કલહથી ખદબદી (!) રહેલાં કુટુંબમાં ગુરુજીનું મહત્વ વધે છે અને તેમનું કામ ધમધોકાર ચાલે છે. પછી સારી એવી કમાણી કરીને એક દિવસ ગુરુજી વધારે યોગસાધના કરવા માટે હિમાલય તરફ પ્રયાણ કરે છે અથવા મોટી રકમ તફડાવીને એકાએક અદશ્ય થાય છે.
જેઓને દમ, મીઠી પેશાબ, રક્તચાપ, કઢ, ધાતુની નબળાઈ અને નામરદી જેવા રોગો લાગુ પડયા હોય છે, તેઓને આ ગુરુ “ચમત્કારિક દવાથી સારા કરી દેવાનું બીડું ઝડપે છે અને તે
ચમત્કારિક દવા બનાવવા માટે ખર્ચની રકમ માગી લે છે. પછી કઈ વનસ્પતિના મૂળનું કે પાંદડાનું ચૂર્ણ અથવા ધૂણીમાંની રાખ એક પડીકામાં આપીને શ્રદ્ધાપૂર્વક તે દવા વાપરવાનું જણાવે છે અને શ્રદ્ધાથી કોને કોને કે કે ફાયદો થયે
