________________
ધોધગ્રંથમાળા
: ૪૨ :
ઃ પુષ્પ
તેથી તેમનું શરણુ સ્વીકારવું એ જાણીને વિષનું ભક્ષણ કરવા સમાન કે અગ્નિમાં પ્રવેશ કરવા સમાન છે.
કુગુરુની વ્યાખ્યા.
પરિસ્થિતિ આવી હાવાથી જ શાસ્ત્રકારાએ સ્પષ્ટ કહ્યું
છે કેઃ
सर्वाभिलाषिणः सर्वभोजिनः सपरिग्रहाः । अब्रह्मचारिणो मिथ्योपदेशा गुरखो न तु ॥ परिग्रहारंभ मग्नास्तारयेयुः कथं परान् । स्वयं दरिद्रो न परमीश्वरीकर्तुमीश्वरः ||
જેમને ધન, ધાન્ય, સોનું, રૂપું, ધાતુ, ક્ષેત્ર, હાટ, હવેલી, અનેક પ્રકારના પશુઓ અને સ્ત્રીની અભિલાષા છે; જે મધુ, માંસ, મદ્ઘિરા, અનંતકાય, અભક્ષ્યાદિક સર્વ વસ્તુઓનુ ભાજન કરનારા છે; જે પુત્ર, કલત્ર, ધન, ધાન્ય, સુવર્ણ, રૂપ, હીરા, માતી તથા ક્ષેત્ર વગેરેના પરિગ્રહ રાખનારા છે, જે અશ્રાચારી છે; અને જે મંત્ર, તંત્ર, વૈદક, નિમિત્ત, જ્યાતિષ આદિને ઉપદેશ કરે છે તથા જૂઠા ધર્મના પ્રચાર કરે છે, તે ગુરુઓ નથી–ગુરુપદને ચેગ્ય નથી.
જેએ માલમિલકત અને પૈસાટકાને સંગ્રહ કરવામાં તથા અનેક પ્રકારની સાંસારિક પ્રવૃત્તિ કરવામાં મગ્ન છે, તે ખીજાઓને કેવી રીતે તારી શકે ? જે સ્વયં દરિદ્ર છે તે મીજાને લક્ષ્મીવંત કરવાને સમર્થ થતા નથી.
