________________
खक
धर्मपरीरात दिवस जे बांधे पाप, नगर मांही लहे ते संताप ॥ सदा जव होये अशुन्न ध्यान,
तेहने को नवि दीये मान हो ला०॥ सु०॥२॥ कर्मजोगे जो राजा जाणे, छेदन नेदन ॥४१॥ I.बह करे कामे ॥ दंडे मुंडे लोकने बांधे, करावे गर्दन रोहण खांधे॥ हो ला॥ सुन
॥३॥ लिंग नासिका होये छेद, सजान सहुको पामे खेद ॥ कालां मुख होवे बांधव || तणां, लजा पामे कुलवंत घणा॥हो ला ॥॥॥ फिट फिट करे सहु कोय, मित्रवर्ग सहु उःखी होय ॥ दान पूजा जश लोपाय,कृष्ण वदन लोकमां थाय ॥ हो ला ॥ सु० ॥ ५ ॥ ते उपर कथा सुणो एक, जेथी श्रावे तुमने विवेक ॥ को गाम रहे एक शेठ, राज काजनी करे ने वेठ॥हो ला ॥सु०॥६॥तेहने श्रीमती नामे नारी, रूपे रंना सुर अवतारी॥शेठने प्रोहीतशु मित्रा, नित श्रावे जावे घर धा॥हो ला ॥ सु॥७॥ एक दिन ते शेठ विचारी, परदेश चाल्या परवारी॥प्रोहीतने नलावी गेह, तस नारीशु मांड्यो नेह ॥ हो ला ॥ सुम् ॥ ॥ शीलवंत नारी कहे ताम, केम कहो बो मुजने श्राम ॥ तव बोल्या प्रोहीत तेह, जो करशो मुजणुं नेह ॥ हो ला ॥ सु०॥ ए॥ तो सुख थाशे तुमने, राजी करशो जो अमने ॥ जे कहेशो ते विधि करशुं, तुम वयण अमे दिल धरशुं ॥ हो ला ॥ सु० ॥ १० ॥ तव चिंतवे नारी एम, शील रहेशे माहरु
४१॥
