Chamatkari Savchuri Stotra Sangraha tatha Vankchuliya Sutra Saransh

Author(s): Kshantivijay
Publisher: Hirachand Kakalbhai Shah

Page 40

मागास्त्वं युवतीगृहेषु सततं विश्वासतां संशयोविधासे जनवाच्यता भवति ते न स्यात्पुमर्थं ततः॥ स्वाध्यायानुरतो गुरुक्तवचनं चित्ते समारोपयन् , विष्ठ त्वं विकृति पुनव्रजसि चेद्यासि त्वमेव क्षयम् ॥२२॥
शब्दार्थ-तुं स्त्रीयोंना घरने विषे निरंतर विश्वासपणुं न कर. कारणके, विश्वास करवाथी संशय अने लोकमां निंदा याय के भने तेथीं त्हारो काइ पुरुषार्थ यवानो नथी. माटे तुं गुरुनां कहेला वचनने चित्तमां धारण करी भणवा भणाववामां आसक्त थयो छतो रहे. वली जो तु विकार पाम्यो तो निचे नाश पामीश. ॥२२॥
किं संस्कारशतेन विट् जगति भो कास्मीरजं जायते, किं देहःशुचितां व्रजेदनुदिनं प्रक्षालनादंजसा ।। संस्कारो नखदंतवक्रवपुषां साधो त्वया युज्यते, नाकामी किल मंडनप्रिय इति त्वं सार्थकं मा कृथाः ॥२३॥
शब्दार्थ-हे मुनि ! जगत्मां सेंकडों उपायोथी पण शुं विष्टा होय ते कंकु थाय खरं ? अथवा हमेशां सेंकडोवार प्रयत्नवडे धोवायी शरीर शुं पवित्रपणाने पामे ? माटे त्हारे नख उतारवा, दांत साफ करवा, मुख साफ राखवू अथवा शरीर धोवू विगेरे संस्कार करवा योग्य नथी ? तो 'तुं शुं अकामी नयी ? अथवा मंडनमिय छ ?' ए वचनने तुं सार्थक न कर.॥ २३ ॥
आयुष्यं तव निद्रयार्द्धमपरं चायुस्त्रिभेदादहो, बालत्वे जरया कियद्यसनतो यातीति देहिन् वृथा ॥