________________
મહાપ્રભુનું આવું અલ્પ તે સ્વાગત હોય ? જીવન આપનારના ચરણે કંઈક અપૂર્વ ભેટ ધરવી જોઈએ. કોઈ પોતાનો પ્રિય અશ્વ લઈને આવે છે, કોઈ સુંદર આભરણથી યુક્ત ગજ લઈને આવે છે, કોઈ રત્નરાશિ લઈને હાજર થાય છે. કોઈ પોતાની સુંદર રૂપ-ગુણવાળી કન્યાઓ લઈ ઉપસ્થિત થાય છે. અરે, એ કન્યાઓને પ્રભુથી સુંદર બીજો વર ક્યાં સાંપડવાનો હતો ? પ્રભુનું સ્વાગત કરતાં તેઓ ઉચ્ચારે છે : અરે પ્રભો, અમારી આ ક્ષુદ્ર ભેટ સ્વીકારો, ને અમને ઉપકૃત કરો !
પણ પ્રભુ તો જાણે સાંભળતા જ નથી; કોઈ પણ વસ્તુ તરફ દૃષ્ટિ સુધ્ધાં ફેંકતાં નથી. એમને સ્વાગતની જાણે ખેવના નથી, સગવડની જાણે ઇચ્છા નથી; અનુકૂળતાને બદલે પ્રતિકૂળતા પર જાણે પ્રેમ પ્રગટ્યો છે. આંખોમાં આંસુ ભરી ભરીને કુળવાસીઓ કૃષ્ણપક્ષના ચંદ્રની જેમ પ્રભુને સત્વર આવીને સત્વર ચાલ્યા જતા જુએ છે.
પાછળ પાછળ ચાલતા રાજાઓ ઉચ્ચારે છે : “અરે, જેણે સર્વસ્વનું દાન કર્યું, એ તમારું આ સ્વલ્પ સ્વીકારશે, ભલા ?”’
વનો, મહાવનો, જંગલો, અટવીઓ વીંધતા પૃથ્વીનાથ ચાલ્યા જાય છે. ભરીભાદરી વનરાજ ફળફૂલોથી લચી પડી છે. મધુના તો પૂડાના પૂડા ડાળે ડાળે લટક્યા છે. ખળખળ કરતાં ઝરણાં વહ્યું જાય છે. દૂર દૂર ક્ષિતિજને ભેટતા સાગરને કાંઠે સુંદર હૂંફાળી ગુફાઓ છે. નદીઓનાં સંગમસ્થાનો અનેક શીતળ કુંજોથી ભર્યાં છે. લીલી હરિયાળી પર દૂધના ભારથી છલકાતાં આંચળોવાળી ધેનુઓ ચર્યા કરે છે, ને છલાંગો દેતાં હરણાંનાં ટોળાં આંખને આનંદ આપે છે.
ન યાચનાની અપેક્ષા છે, ન માગવાની જરૂર છે ! જોઈએ તેટલું પડ્યું છે ઃ ગમે તેટલું લો ! મા વસુંધરા તો વહાલભરી છે. પ્રકૃતિ પણ આવા પૂર્ણ પુરુષની પૂજામાં રાચે છે.
અરે, આ એક કુંજ અયોધ્યાના આમ્રભવન કરતાં વધુ સુખદ છે. અહીં હવા સદા શીતળ બનીને ગાતી ગાતી આવે છે. આ ફળભર્યાં વૃક્ષ અયોધ્યાનાં ઉદ્યાનનાં ફળોમાં આથી વધુ મિષ્ટતા ભાળી નથી. ને આ દૂધ, આ સ્વાદુ જળ ! એક ભવ પહોંચે તેટલી સાધન-સામગ્રી અહીં પડી છે. માનવી પાસે શા માટે માનવી માગે ? વગર માગ્યું મળતું હોય તો લેવામાં શો વાંધો ?
Jain Education International
-
ભવ્ય માર્ગનો એકાકી ઉપાસક * ૨૯
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
