________________
સુસ૮ ચર
વવું, હમેશા તેને ઉપદેશ આપવો. આ ધમ જ ભવાંતરમાં જીવની સાથે નછી આવનાર છે.
જરા રાક્ષસી આ જીવલેકમાં આ મનુષ્ય જન્મ અને સમમ ધર્મ સામગ્રી જે સમ્યગ જ્ઞાન દર્શન અને ચારિત્રને સાધી આપનાર છે તે ઘણું દુલભ છે, જે આયુષ્ય હાય, તે જ દર્શન, જ્ઞાન અને ચારિત્રની સાધના શકય થાય છે. પરંતુ હાથની અંજલિમાં રહેલા જળની જેમ આયુષ્ય તો નિરંતર શ્રટતું જાય છે, ક્ષીણ થતું જાય છે. જેમ જેમ આયુષ્ય તેમ તેમ દરરોજ શરીરનું બલ, શક્તિ, વીર્ય ઘટતું જાય છે, એમ કરતાં ખરી હાંડલીની જેમ આ દેહ અસાર બની જાય છે. તેથી કરી આ દેહ તપ, જ્ઞાન, ચારિત્રસુપવિત્ર અનુષ્ઠાને સત્તર વગેરે ધારણ કરવા સમર્થ નથી જરાક્ષસીના કવલને પ્રાપ્ત થયેલ આ ગાત્ર એાસરી થયેલ સત્તવાળું બની ગયું છે. તણપણામાં જે દેહને
ખીને તેને ઉત્સવ થતો હતો, તેનું જ રૂ૫ વૃદ્ધપવામાં દેખીને ઉગ થાય છે. અરે! વૃદ્ધપણામાં મરતકના કાળાકેશ રાકેદ બની જાય છે, ચામડી ઉપર કરચલીઓ દેખાય છે, કેટલાકના ઘલેલક સરખા દાંત હાલી જાય છે, કેટલાકના સર્વ દાંત પડી જાય છે, શરીર શેભા ઉડી જાય છે, એટલું જ નહિં પણ વૃદ્ધપણાને દેખાવ ભયાનક બની જાય છે.
ઘાસના પત્ર ઉપર રહેલ જળબિન્દુ સરખા ચંચળ અને ક્ષણભંગુર જીવિતવાળા શરીરમાં પંડિત જનેએ ક્ષમાત્ર પણ મસતા કરવી જોગ્ય નથી, તે જ્યાં સુધીમાં વૃદ્ધાવસ્થા ન રમવી પહોચે શરીરનાં ઇનિદાની તાકાત
