________________
(૧૫) વાલી (બળ વધે ત્યાં સુધી ) અવસ્થા છોડીને આગળ ગએલે અતિકાંત વય વાલે જણ. (“ચ” સમુચ્ચયના અર્થ માં છે.)
અહી આ કાન, ચક્ષુ, નાક, જીભ, અને સ્પર્શ ઇદ્રિના અસ્ત (નાશ) પામેલા સમસ્ત જ્ઞાનની વાત ફક્ત ન લેવી પણ તેની સાથે શરીરની બીજી શક્તિઓ પણ નાશ થતાં મૂદ્રપણું આવે છે. (આ કરવું આ ન કરવું. એ વિવેક નષ્ટ થાય છે.) - તેથી વય ઉલંઘતાં ( શરીરની શક્તિ ઓછી થતાં) વિચારી ને તે પ્રાણુ (સંસારમાં મેહ રાખનારે પુરૂષ) નિશ્ચયથી વધારે મૂદ્રપણું પામે છે. (પણ ધર્મ આરાધતે. નથી, તેથી જ મૂળ સત્રમાં કહ્યું છે કે
તો વિગેરે. અટેલે ધોળા વાળ જોઈને અથવા શરીર પર કરચલીપડેલી જોઈને પિતે હું બુદ્દે થયે એમ જાણી વધારે ખેદ કરે છે, અને તેથી મૂદ્રતા પ્રાપ્ત કરે છે.
અથવા તે સંસારી જીવને કાન વિગેરેની શકિત ઓછી થતાં તેને મૂઢ઼તા આવે છે એ પ્રમાણે વૃદ્ધાવસ્થામાં તે મૂઢ ભાવને પામીને પ્રાયલેકમાં અવગીત (તીરસ્કાર કરવા રોગ્ય.) થાય છે. તે બતાવે છે.
जेहिं वा सडि संवसति, ते वि णं एगदा णि
