________________
(૧૪૭) સ્વકાય અને પરકાય વાલાં દુઃખ દેનારાં શાને ચલાવવા નહી અથવા પહેલા ઉદ્દેશામાં બતાવેલ વિષય તથા માતાપિતા સંબંધી પ્રેમનું અપ્રશસ્ત ગુણમૂળ સ્થાન સમજીને તથા કાળ અકાળે રખડવું તે સમજીને અથવા અમૂલ્ય અવસર તથા સુગુરૂને બોધ તથા પાંચે ઈદ્રિયનું વિચક્ષણપણું તથા વૃદધા વસ્થામાં તેની હાની વિગેરે સમજીને તથા આજ ઉદ્દેશામાં શરીર શક્તિ વધારવા અથવા સગા વહાલાંનું બળ વધારવા દંડનું લેવું (નવા પાપ બાંધવાનું) જ્ઞપરિજ્ઞાવડે જાણીને મર્યાદામાં રહેલા મુનિએ પ્રત્યાખ્યા ન પરિજ્ઞાવડે પાપ કૃત્ય છે દેવાં તે બતાવે છે.
પિતે જાતે શરીર શકિત વધારવાનાં કે બીજા દુષ્ટ કૃ કરવા વડે જીવેને દુઃખ ન આપે તેમ હિંસા જુઠ વિગેરે પાપ કૃત્ય બીજા પાસે ન કરાવે, અથવા પાપીઓને મન વચન અને કાયાથી કોઈ પણ રીતે સહાયતા કે અનુમદના ન કરે. -
આ સર્વ જીવને અભય દાન દેવાને ઉપદેશ તીર્થકરે કર્યો છે. તેવું સુધમાં સ્વામી જંબુસ્વામીને કહે છે. . જ્ઞાન વિગેરેથી યુકત ભાવમાર્ગ જેનાથી કંઈ પણ બતનું દૂષણે કે દંડ કે પાપ લાગવાનાં નથી તે મન વચન અને કાયાએ કરી કર કરાવવું અને અનુમોદવો જોઈએ તેમ કરનાર આર્યો છે. એટલે જેટલા પાપ ધમ છે.
