________________
(૨૫૪) कुसला परिन्नमुदाहरंति, इइ कम्मं परिन्नाय,सब्वमो जेअणन्न दंसी, से अणन्ना रामे, जे अणण्णारामे, से अणन्नदंसि, जहा पुण्णस्स कत्थइ तहा तुच्छस्स कत्थई, जहा तुच्छस्स कत्थइ तहा पुण्णस्त कत्यह (ત્રિ. ૧૦)
જે દુખ અથવા દુઃખનું કારણ અથવા, લેકના મમત્વથી બંધાતું કર્મ તીર્થંકરેએ બતાવ્યું છે કે, આ સંસારમાં ઇને આવાં આવાં દુખે છે, તે દુઃખને અથવા તેનાં કર્મને ધર્મ કથાની લબ્ધિ પ્રાપ્ત કરેલા જૈન તથા જૈનેતર મતને જાણ ગીતા ચ વિહાર કરનારા બે લે તેવું પાળનારા, નિદ્રા જીલા ઈ વશ રાખનારા દેશકાળ, વિગેરેનું સ્વરૂપ જાણનારા, ઉત્તમ ગુણવાળા સાધુઓ વિગેરે આવી પરિક્ષા બતાવે છે કે, દુઃખનું મૂળ કારણ તથા તેનું શેકવાનું કારણ આ પ્રમાણે છે. તે જાણીને જ્ઞ-પરિઝાવડે પ્રત્યાખ્યાન પરિસાવકે પાપને ત્યાગે છે. વળી, ઉપર દુઃખ થવાને વિચાર વિગેરે મનુષ્ય તથા, બીજા છાનું કહ્યું તે દુઃખ જાણવાની તથા, દુઃખનું મૂળ પાપ ત્યાગવાની બે પ્રકારની પરિજ્ઞા ગીતાર્થ સાધુઓએ બતાવી. તે પરિજ્ઞા કરીને તથા, પાપનાં મૂળ આશ્રદ્વાર જાણીને છોડવા તે કહે છે
જ્ઞાનનું શત્રુપણું (ભણનારને વિન કરવું) વિગેરે કરવાથી જ્ઞાનાવરણીય કર્મ બંધાય છે. તેમ આઠે કમ
