________________
(૨૫૮) અથવા ચક્રવર્તી વિગેરેને સંસારથી પાર ઊતારવાના. હેતુને જેવા આદરથી કહે છે, તેજ પ્રમાણે ભીક્ષુકને પણ કહે છે. આ વાક્યથી સાધુમાં “નિરીહતા” (નિસ્પૃહતા) બતાવી
પણ એ નિયમ નથી કે, બધાને એક સરખી રીતે કહેવું; પણ જેમ જેને બેધ લાગે તેમ તેને કહેવું એટલે, બુદ્ધિમાનને સમજાવવું હોય તે, સૂક્ષમ વાત કહેવી; અને સામાન્ય બુદ્ધિગાળાને સાદી વાત કહેવી, તથા રાજાને કહેતાં તેના અભિપ્રાયને અનુસરીને કહેવું; એટલે, ઉપદેશકે વિચારવું કે, આ રાજા અન્ય દર્શનના આગ્રહવાળે છે કે, અશ્વસ્થ બુદ્ધિવાળે છે કે સંશયવાળે છે? કે, સંશયરહિત છે? તથા આગ્રહવાળ છતાં, કુથીર્થિઓએ કદાગ્રહવાળે બનાવ્યું છે કે, પિતે કદાગ્રહી છે? જે, એ હિય, તે, તેને આ પ્રમાણે કહેતે ક્રોધ થાય. જેમકે – "दशसूना समश्चक्री, दशचक्रिसमो ध्वजः दशध्व जासमो वेश्या, दशवेश्या समो नृपः ॥१॥"
દશસૂના ( ) સમાન ચકી છે, અને દશચકી સમાન ધ્વજ છે. ( ) છે, અને દશધ્વજ સમાન વેશ્યા છે. અને દશ વેશ્યા જેવો એક રાજા છે. માટે (આટે આવું ન બેસવું.) તેની ભક્તિ રૂક, વિગેરે દેવતા ઉપર હોય છે, તેનું ચરિત્ર કહેતાં તેને તેને પાપના
