________________
(૧૯૨)
આક્રમણ કરવાને તે તૃષ્ણ તૈયાર રહે છે (એક ઈચ્છા. પૂરી કરીને બીજી તયારજ છે. તૃષ્ણને અંત કેઈ વખત નથી). તેથી ભેગના લાલચુઓને તેની પ્રાપ્તિમાં કે ન પ્રાપ્તિમાં દુઃખજ છે તે બતાવે છે. एवं पस्स मुणी ? महन्भयं, नाइवाइज कंचणं, एस वीरे पसं सिए जे न निग्विजा, आयाणाए, न मे देह न कुपिज्जा थोवं लटुं न खिंसए पडिसेहिओ परिणमिज्जा, एयं मोणं समणु वासिज्जासि (मू०८५)
- સિનિ
ગુરૂ સારા શિષ્યને કહે છે કે હે મુનિ! ભેગની આશા રૂપ મહા તાપથી ઘેરાયેલા પુરૂષને કામદશાની અવસ્થાના મોટા ભયને તું પ્રત્યક્ષ જે, કામીને ડગલે ડગલે બીજાને ભય છે. તેથી મેટે ભય તેજ દુ:ખ છે. અને ભેગ કંપકે મરણનું કારણ છે. તેથી તે માટે ભય કહ્યો, તેથી હે શિષ્ય આ લોક અને પરલેકમાં ભય આપનાર ભેગને જાણુ, તેથી શિષ્ય શું કરવું તે ગુરૂ કહે છે.
માટે તું તે ભેગોથી તારા આત્માને દુર્ગતિમાં ન નાખીશ. તું કેઈ ને દુઃખ ન આપીશ તેજ પ્રમાણે બીજા કેઈને જુઠું બેલી ન ફસાવીશ તેમ ચેરી પણ ન કરીશ વિગેરે પાંચે પાપને ત્યાગજે.
