________________
(૧૭૫) પામના ઉદયથી તેના પિતરાઈએ તેમાં ભાગ પડાવે છે. અથવા દગાથી લે છે. એ ઐરે છે. રાજાએ દંડે છે. અથવા પિતે રાજના ભયથી જંગલમાં નાસી જાય છે. અથવા તેનું જૂનું ઘર પડી જાય છે. અથવા અગ્નિથી બળતાં ધન નાશ પામે છે. લુંટાઈ જાય છે. આવાં ઘણું કારણેથી અર્થ નાશ પામવાને છે. એથી ઉપદેશ કરે છે કે, હે શિષ્ય ! અર્થને મેળવનાર બીજાનાં ગળાં રેસનો પાપ કરીને અજ્ઞાની છવ તે ધનથી સુખ ભોગવવાને બદલે દુઃખ ભેગવતાં મુઢ બનીને ઘેલે થાય છે. અને તેથી વિવેક નાશ થવાથી કાર્ય–અકાયને માનતું નથી. તેજ તેની વિપતા છે. કહ્યું છે કે"राग द्वेषाभिभूत त्वा, कार्याकार्य पराड्मुखः। Vs ન્યૂ તિ શો, વિપરીત રિવાજાશા - રાગદ્વેષથી ઘેરાવાથી કાર્ય અકાયના વિચારમાં શૂન્ય એ વિપરીત કાર્ય કરનાર મૂઢ માણસ જાણ.
આ પ્રમાણે મૂઢપણુના અંધકારમાં છવાયાથી જેને આલે ના માર્ગનું જ્ઞાન નથી એવા સુખના અથિએ છતાં દુખને પામે છે. તેથી સર્વજ્ઞ વચન રૂપ દીવાને બધા પદાર્થનું સ્વરૂપ ખરેખરૂં બતાવનાર જાણીને ગુરૂ કહે છે. હે મુનિએ તેને આશ્રય તમે . - આ મારી બુદ્ધિથી નથી કર્યું. એવું સુધમોસ્વામી જંબુ સવામીને કહે છે, ત્યારે કે માધું? તે કહે છે.
