________________
(૧૨)
સુખને એગ્ય નથી તેમ શરીરની શોભા કરવાને પણ ગ્ય નથી અને કદાચ શોભા કરે તે પણ બગડી ગએલી અને કરચલી પડેલી ચામડીવાલે બુટ્ટા શોભતે નથી. કહ્યું છે કે, " ने विभूषणमस्य युज्यत न च हास्यं कुत एवं वि
પ્રાર? अथ तेषु च वर्तते जनो, ध्रुवमायाति परां विडम्ब
નાં શા તેને શોભા કરવી એગ્ય નથી, તેને હર્ષ નથી અને સ્ત્રી તે ખુશ કરવાને વિભ્રમ (ચેષ્ટા ) કયાંથી હોય અને તે છતાં જુવાન સ્ત્રીઓમાં ખેલવા જાય તે નિશ્ચયે મેટા અપ માનને પામે છે. जे जे करेइ तं तं न सोहए जोवणे अतिकते पुरिसस्स महिलियाइ, व एक्कं धम्मं पमुसणं ॥२॥ - જુવાની જતાં બુદ્દે માણસ જે કંઈ કરે તે ભતું નથી. એટલે એક ધર્મને છોડીને સ્ત્રીને ખુશ કરવા જે કંઈ બુટ્ટો કરે તે બધું નિરર્થક છે. " (તેના સંબંધમાં એક કથા ભાષાન્તરકારે (મેં) જે નજરે જોઈ છે તે નીચે પ્રમાણે છે
એક ખાનદાન ગૃહસ્થ એક શહેરમાં સુખી સ્થિતીમાં હતા. જેની સ્ત્રી મરણ પામેલી હતી અને તે સાધુ સંગતિથી
