________________
वीश
॥३८॥
DDDDDD
XXXXXXXDDDDDDE
| उपसर्ग परीसह सदेवा शूरा रे ॥ १ ॥ आपे तेहनें आहार पाणी रे, नवनव औषध नेषज प्राणी रे ॥ वस्त्र पात्रादिक जे जोइजें रे, राजऋषीश्वर मन नवि खीजे रे ॥ २ ॥ जे जे मुनि मागे ते ते आपे रे, संयमयात्रा थिरकरी थापे रे । दिनदिन नयम चमते चरुतो रे, मन परिणाम न थाये परुतो रे || ३ || एकदिवस सुरपति सुरमांहे रे, स्तुति करे मुनिनी मन नमांहे रे ॥ सुपि रत्नांगद देव सुहृष्टि रे, साधु भक्ति जेहनी उत्कृष्टि रे ॥ ४ ॥ देमांगद मिथ्यात्वी सुरशुं रे, जइ परिक्षा आपण करशुं रे ॥ आव्या भुवि नर रूप करीनें रे, पोतनपुरवर चित्त घरीनें रे || || राज ऋषीश्वर देखी जाखे रे, मित्रनली हेमांगद दाखे रे ॥ सर्व तपोधन जगमां जोतां रे, काया राखे शुचिजल धोतां रे ॥ ६ ॥ दुःकरव्रत पाले ब्रह्मचारी रे || नहीं परिग्रह ममता अधिकारी रे || रावनवासी रहे। नदासी रे, बेपरवाहि सदा निरासी रे ||७|| जैन मुनि सहु दीसे माग रे, शौचाचार थकी नपराग
॥ बाहिर मांहे मेला दीसे रे, एहवा देखी मन किम ही से रे ॥ ८ ॥ हसीकरी रत्नांगद बोले रे, रहे तुं नाइ मूरख तोले रे | अज्ञानी अवतीने वखाणे रे, मुनीता गुएा तुं नवि जाणे रे || || क्षमा दया गुण एहमां लहीयें रे, तप जप संयम शुं सुपवित्र कहीयें रे ॥ शिव तपस्वी अधिक कहावे रे, मुनिनी शोलमी कलायें नावे रे ॥ १० ॥ निंदास्तुति बे जानी जाए। रे, राज ऋषीश्वर मनमां नाणी रे ॥ कोप न कीधो तपक्षय कारी रे, राग न आण्यो बंध विचारी रे ॥ ११ ॥ कीर युगलनो रूप बनायो रे, शौच तपस्वी पारों आयो रे || सूमी आागल जाखे सूमो रे, ए तापसनो तप बे कूको रे ॥ १२ ॥ तपोधन ए शैव कहावे रे, अविवेकी स्त्री पासें रहावे रे ॥ जक्ष्य अनयनो भेद न जाणे रे, पशूपमान करुणा ना रे ॥ १३ ॥ क्रूर वचनें शुके निंदा कीधीरे, तापसनी मति कालि करी दीधी रे ॥ एह वचन सुणि क्रोध वधारयो रे, कोपें शैवें सूमो मारयो रे ॥ १४ ॥ वचन कहे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
DO
स्थान०
॥३८॥
www.jainelibrary.org