________________
૩૬૧
સર્પના ઝેર જેવા છે. વળી કામની પ્રાર્થના કરનારા અને બહુ કામવાળા માનવા દુર્ગતિને પામે છે.
વળી હે દેવી! પતિવ્રતા સ્ત્રી પેાતાના ચિરત્રાથી ગંગા નદીની જેમ પૃથ્વીને પાવન કરે છે, એટલું જ નહિ પણ અનુપમ ગુણવાળા પૃથ્વીના ભૂષણરૂપ પુત્રને ઉત્પન્ન કરે છે. કે જે પવિત્ર ચરિત્રવાળા પુત્ર આખા જગતનું રક્ષણ કરે છે. આવી સાધ્વી સ્ત્રી કોઈ પણ રીતે નિંદા કરવા ચાગ્ય નથી; કિંતુ મહાપુરુષાને પણ વદનીય છે. તે સાંભળી દેવી ખાલી, હું કુમાર! અત્યારે મારા બધા વિવેક નાશ પામ્યા છે. અત્યારે તું મને સાક્ષાત્ કુસુમાયુધ કામદેવ દેખાય છે. તે સિવાય બીજું કાંઈ મને દેખાતું નથી. મારા સામું જો. મારું કમળ જેવુ' મુખારવિંદ્ર, હસ્તિરાજની સ્પર્ધા કરે એવી મારી જાંઘા, ભરાઉ ઉન્નત અને ઘડાના જેવા ગેાળાકૃતિના સ્તન યુગ્મ, સુડોળ અને કનક વરણું શરીર, વિશાળ અને અણીયાળ લેાચના મુક્તાની પક્તિ જેવા સ્વચ્છ દાંત, અત્યંત કૃષ કટિભાગ, વળી શિયાળામાં ઉષ્ણ અને ઉનાળામાં શીતળ અંગા ધરાવનારી એવી હું, ભેગ વગર આ બધું નિરર્થક ગુમાવી બેસીશ, તને મારી જરાએ દયા નથી આવતી ? આમ તે અનેક પ્રકારના ચેનચાળા અને અભિનયપૂર્વક અંગેાપાગનું દિગ્દર્શન કરાવતી બેલી.
પછી કુમાર આલ્યા, હે દેવી ! સ્તના જે માંસની ગાંઠે છે. તેને તું કનક કળશની ઉપમા આપે છે. મુખ જે શ્લેષ્મ લાળ વગેરેનું મથક છે. તેને તું કમળ ચંદ્રાદિ સાથે સરખાવે છે. સવતામૂત્રથી ભીની જાંધાને હસ્તિરાજની સૂંઢની
