Vairagyarati

Author(s): Ramnikvijay Gani
Publisher: Yashobharti Jain Prakashan Samiti

Page 276

प्रलो० 198-255 ] वैराग्यरतिः / 201 तथाविधेऽपि साम्राज्ये चुक्षुभे नैव मे मनः / पुण्योदयस्य माहात्म्यात् किन्तु बाढं धृतिं दधौ // 227|| बिभ्रतः शुचि सम्यक्त्वमुद्युक्तस्य सदागमे / गृहिधर्मादरभृतः साताह्लादितचेतसः // 228 // पुण्योदयपवित्रस्य मग्नस्याऽऽनन्दसागरे / सुशीलपरिवारस्य कालो भूयान् गतो मम // 229 / / (युग्मम् ) कल्याणो नाम कल्याणीभक्तिौं प्रियदारकः / अन्यदा प्रणिपत्यैवमास्थानस्थं व्यजिज्ञपत् / / 230 // आह्लादमन्दिरे देव ! देव-दानव-मानवैः / पूजिता निर्मलाचार्या महाभागाः समागताः // 231 // श्रुत्वा कल्याणवचनं तन्मुदो मम नो ममुः / चित्ते बहिस्ताः प्रसृताः प्रसादव्यपदेशतः // 232 // ततोऽङ्गलग्नभूषादियुक्तं तस्मै समर्पितम् / दीनाराणां मया लक्षं तुष्टेन प्रियभाषिणे // 233 // ततः सर्वसमृद्धयाऽहं सवयस्यः सभार्यकः / नगरानिर्गतः सूरिपदवन्दनहेतवे // 234 // अथ दृष्टाः सुरकृतस्वर्णाम्भोजस्थिता मया / सूरयो देशनोद्युक्ता मुनिवृन्देन वेष्टिताः // 235 // ततस्त्यक्ताऽसि-कोटीर चामर-च्छत्र-वाहनः / अहं कृतोत्तरासङ्गः प्रविष्टस्तदवग्रहे // 236 // दत्वा भगवतः सम्यग् द्वादशावर्त्तवन्दनम् / मुनीन् यथाक्रमं नत्वा शेषान् लब्ध्वा तदाशिषः // 237 // निषण्णो भूतले शुद्धे प्रीतोऽहं सपरिच्छदः / देशना गुरुणाऽऽरम्भि ततः कर्मविषापहा // 238 // भवाम्भोधौ महोदामदुःखकल्लोलभीषणे / भो भव्याः ? शरणं धर्म विनाऽन्यत्नास्ति देहिनाम् // 239 // संयोगा विप्रयोगान्ता विपदन्ताश्च सम्पदः / जरान्तं चारु तारुण्यं किं पर्यन्तसुखं भवे ? // 24 // भवे यन्मधुलिप्तासिधारास्वादसमं सुखम् / तत्राऽऽस्था धीमतः कस्य युज्यते दुःखमिश्रिते // 241 // सर्वद्वन्द्वविमुक्तानां सिद्धानामेव तात्विकम् / संसिद्धसर्वकार्याणां निर्द्वन्द्वं वर्तते सुखम् // 242 // जन्माभावे जरा-मृत्योरभावो हेत्वभावतः / तदभावे च सिद्धानां सर्वदुःखपरिक्षयः // 243 // वृत्तिभ्यां देह-मनसोर्दुःखे शारीर मानसे / भवतस्तदभावाच्च सिद्धो सिद्धौ महासुखम् // 244 // त्यक्तबाह्याऽऽन्तरग्रन्थैरथवा लभ्यते सुखम् / तात्त्विकं मुनिभिः शान्तैनिःस्पृर्भवचारके // 245 // सुखिनो विषयातृप्ता नेन्द्रोपेन्द्रादयोऽप्यहो ! / भिक्षुरेकः सुखी लोके ज्ञानतृप्तो निरञ्जनः // 246 / / सर्वे दुःखद्विषो जीवाः सर्वे च सुखकाङ्क्षिणः / न विना साधुतां हन्त ! सुख-दुःखक्षयौ पुनः // 24 // निश्चित्य तदिदं तत्त्वं संसारं प्रविहाय भोः ! / विधीयतां महासत्त्वा ! भवद्भिः साधु साधुता // 248 // इदं मे भगवद्वाक्यं रुचितं लघुकर्मणः / कुर्वे भगवदादिष्टमिति चित्ते च चिन्तितम् // 249 // सूरीन्द्रे देशनां दत्त्वा विरतेऽत्रान्तरे मुनिः / कन्दनामाऽऽह भगवन् ! विलम्बः कस्य नोचितः // 250 // भगवानाह जिज्ञासोः सशङ्कस्यान्तिके गुरोः / कन्दः प्राह यदा शङ्कां भूभुजश्छेत्तुमर्हथ / / 251 // भगवानाह साधूक्तं राजा प्राह मुनि प्रति / भदन्ताऽनुगृहीतोऽहमेवं प्रश्नयता त्वया // 252 / / ततः कन्दमुनिः प्राह योग्या यूयमनुग्रहे / भगवद्वचनं रुच्यमाकर्णयत सम्प्रति // 253 / / अहं नतोत्तमाङ्गः सन् स्थितः प्रहृतरस्ततः / भगवानाह सन्देहस्तवायं गुणधारण ! // 254 // स्वप्ने दृष्टानि चत्वारि कनकोदरभूभुजा / कुलन्धरेण पञ्चैव मानुषाणीति का भिदा ? // 255 // 1. दुष्करः //