________________
૧૧
પ્રકારની લાલચેથી લલચાવ્યા છતાં શ્રેષ્ઠ મુનિયે તેની ઈચ્છા કરતા જ નથી. ૪૯
“અર્થ અનર્થનું વાર થાય છે. ' છેદન, ભેદન, આફત, આયાસ (અર્થ ઉપાર્જતાં કર પડતે પ્રયાસ) કલેશ ભય, વિવાદ, મરણ, ધર્મભ્રંશ અને અસ માધિ એ સર્વ વાનાં અર્થથી સંપજે છે. ૫૦
સેકડો ગમે દેનું મૂળ જાણુને પૂર્વ મુનિશ્વરોએ વજેવું -તેમજ દીક્ષા સમયે વમી દીધેલું અનર્થકારી વિત્ત જે તું મૂરછવડે સંગ્રહે છે તે પછી વ્યર્થ તપ શામાટે કરે છે ? વિવેકશુન્ય કામ કરવાથી તે કેવળ કાયકલેશ માત્ર ફળ થવાનું. દ્રવ્ય સંચય સાધુને કેવળ દૂષણકારી જ છે, તેથી સાધુ શિધ્ર સંયમબ્રણ થાય છે. ૫૧
વધ, બંધન, મારણ વિગેરે વિધ વિધ કદના પકિ પરિ. ગ્રહ રાખતાં કઈ કઈ કદર્થના સંભવતી નથી? અપિતુ સર્વે સંભવે છે. એમ છતાં જે પરિગ્રહ રાખવા લલચાય છે તે સાધુધમ માત્ર પ્રપંચરૂપ થાય છે. અર્થાત્ દ્રવ્યસંચયથી કેવળ વેશવિડંબના થાય છે. પરિગ્રહ ધારી સાધુ કદાપિ સંતેષરૂપ અને મૃતને ચાખવા શક્તિમાન થઈ શક્તા નથી. પર
ચંતાન તપનું માહસ્પિ.” નંદિષણનું કયું ઉત્તમ કુળ હતું? ફકત ઉત્તમ પ્રકારના ચારિત્રવડે જ તે વિશાળ એવા હરિવંશ કુળને વસુદેવ નામે પિતામહ થયે. ગમે તેવા કુળમાં કરેલી ઉત્તમ કરણી જ ભવાંતરમાં હિતકારી થાય છે. ૫૩
