________________
૯.
એપગા, ચારપગા, બહુપગા, અપગા, સધન અને નિધન ખેદરહિત ખાઇ જાય છે. કાળ કોઇને
માત્રને કાળ સદા
ઠાડતા નથી. ૨૦૬
સ કોઇને અશ્ય મરવુ' પડશેજ. પર`તુ મરણના મુકરર દિવસ જીવ જાણતા નથી, તેથી તે માતના મુખમાં રહ્યા છતા આશાપાશમાં બંધાઇને સ્વહિત સાધી શકતા નથી. ૨૦૭
જીવિત સંધ્યા રંગ સમાન છે. જળ તર`ગ જેવુ' તેમજ ડાભના અગ્રે રહેલા ખિટ્ટુ જેવુ અથિરછે અને જોબન વય નદીના વેગ જેવી ચપળ છે. તેા પશુ પાપ કર્મમાં રક્ત થયેલા જીવ જીતા નથી યાને ચેતતા નથી અને અહિત આચરે છે. ૨૦૮
સ્ત્રી જઘનાદિક જે જે અશુચિ સ્થાન છે અને જેને દુ ગ’છનિક જાણીને જીવ લાજે છે તે તે અશુચિ અને ફુગ છ નિક સ્થાનની કામાંધ જનો અભિલાષા કરે છે, એ મેહમૂદ્ર જનાની પ્રગટ પ્રતિકુળ વૃત્તિ છે. ૨૦૯
સર્વ દુ:ખને પેદા કરનાર મહાદુ:ખદાય અને પરસ્ત્રી ગમનાદિક સર્વ દોષોના પ્રવર્તક દુષ્ટ કામ ગ્રહજ છે. એ દુષ્ટ કામ ગ્રહથી જગત માત્ર પરાભવને પામ્યુ છે. ૨૧૦
જે કામાંધ અની વિષય સેવે છે તેને તૃપ્તિ થતી નથી. શરીર ખળ હારે છે, વીર્યહીન થાય છે, ચિત્તમાં ઉદ્વેગ થાય છે, તેમજ સ્વચ્છંદ આચરણથી ક્ષયરોગ પ્રમેહ અને ચાંદી વિગેરે અનેક રાગ ઉત્પન્ન થાય છે. ૨૧૧
જેમ ખાજ રોગથી પીડિત માણસ ખાજને ખણતાં થતાં
