________________
જે જીઇ ચાડાજ વખતમાં જન્મ મરણાદિકના અંત કરી મોક્ષગતિને પામવાના હોય તે વિષય સુખમાં શચે નહિ અને આત્મ સાધનમાં સર્વ શક્તિના ઉપયોગ કરવા ચૂકે નહિ. ૨૯૦ आत्महित साधवामां उपेक्षा करवाथी थतो अनर्थ.
દૈવ વશાત્ શરીરમાં તાકાત હાય અથવા ન હોય પણ મનની ધીરજ બુદ્ધિબળ અને ચિતના ઉત્સાહના પ્રમાણમાં ઉદ્યમ નહિં કરીશ તે ખળ અને કાળના શૌચ કરતાં ચિરકાળ પર્યંત એસી રહેવુ. પડશે. પ્રાપ્ત સામગ્રીમાં સાષ નહિ માનવાથી કંઈ પણ હિત સાધન કરી શકાશે નહિ. આગળ જતાં સામગ્રીયેાગે સાધશુ' એમ ધારી બેસી રહેનારને ભવિષ્યમાં પણ પુરૂષાર્થ વિના તેવી સામગ્રી મળવાનેાજ સભવ નથી. તા પછી હેત સાધનનું કહેવું જ શુ ? ૨૯૧
વર્તમાનકાળમાં જૈનધર્મ પામીને પણ જે તેનુ આરાધન કરતા નથી અને અમને ભવાંતરમાં જૈનધમ ની પ્રાપ્તી થો એવી પ્રાર્થના કરે છે તેને તે જન્માંતરમાં શી રીતે મળી શકશે ?
અત્ર જૈનધર્મને સાક્ષાત્ પામ્યા છતાં વિષય કષાયાદિક પ્ર. માદવશ વતી પણાથી જે તેના અનાદર કરે છે તેને તે જન્માંતરમાં પ્રાપ્ત થઇ શકતા નથી. પ્રાપ્ત સામગ્રીના યથાશકિત લાભ લેનાર પ્રાણીને પરભવમાં પણ તે સુખ પ્રાપ્ત થઈ શકે છે. ૨૯૨
સઘયણ કાળ અને ખળની હાનિ, દુઃખમઆરી તથા રોગાર્દિકનાં ખાનાં કાઢીને નિર્ઘસી લોકો વ્રત નિયમની સુખદાયી શૈલીના ત્યાગ કરી બેસે છે, આવા પ્રમાદી લેકે સ્વપરના વિનાશ કરે ૨૯૩
