________________
દુઃખને સુખ માને છે. તેમ મેહમૂઢ માન કામ ભેગમાં થતી વિડંબનાને સુખ માને છે. કામાંધજીવ વિષય સુખને જ સારભૂત માને છે. ૨૧૨
જ્ઞાની વિવેકી મહાત્માઓ વિષયને હાલાહલ ઝેર માને છે. વિષયરૂપ ઉગ્ર ઝેરનું પાન કરનાર પ્રાણી તેના ભયંકર પરિણા મથી અનંત દુઃખને પામે છે. મહા માઠા પરિણામથી મરી દુર્ગતીમાં જઈ પડે છે. ૨૧૩
એવી રીતે પાંચે ઈદ્રિના વિકારથી અથવા હિંસાદિક યુક્ત મલીન પરિણામથી ક્ષણે ક્ષણે કર્મ મળને સંચય કરી ચારગતિ રૂપ સંસાર ચક્રમાં મહમૂઢ જેને પરિભ્રમણ કરે છે. ૨૧૪
- જે જિન વચનને રૂચિથી સાંભળતા નથી, તેમજ સાં. ભળીને પ્રમાદ કરે છે, તે કમનસીબ જને પારાવાર સંસારમાં ભમશે. ૨૧૫
બહુ પ્રકારે ધર્મ ઉપદેશ માટે પ્રેર્યા છતાં મિથ્યા દષ્ટિ અધમ જને કવચિત્ ધર્મ ઉપદેશ સાંભળે છે. પણ પૂર્વ નિકા. ચિત કર્મ બંધના કારણથી વિવેક આદરી ધર્મ સાધન કરી શકતા નથી. ૨૧૬
હિંસાદિક પાંચ આશ્રવ તજીને તથા અહિંસાદિક પાંચ સંવર સેવીને અથવા પાંચે ઈદ્રિયને સચેટજય કરીને સર્વ કર્મ મળથી મુક્ત થઈ મુમુક્ષુ જને સત્તમ એક્ષપદને પામ્યા છે અર્થાત્ પ્રમાદ રહિત ધર્મ કરણી કરનાર ભવ્ય જજ પરમ દને પામે છે. ૨૧૭
સમ્યજ્ઞાન, સમ્યગ્દર્શન ( તવ શ્રદ્ધાન) અને સ
