________________
પ્રેમ નથી ગુર્બુદ્ધિ નથી. તેમજ જેને ભય લજજા કે સ્નેહ નથી એવા ગુણહીન શિષ્યને ગુરૂકુળવાસથી શું ફાયદો થાય. ૭૫
જે શિક્ષા દેનાર ગુરૂ ઉપર રેષ કરે, સામાન્ય રીતે શિ ખામણ આપવાથી મનમાં ખેદ લાવે અને ગુરૂના કેઈ પણ કામમાં આવે નહિ તે શિષ્ય નહિ પણ ગુરૂને કેવળ આળ રૂપ જ છે. ૭૬
“સુ સાધુનાં ઢસળ” સુ સાધુ કેવા હેય? તે શાસ્ત્રકાર કહે છે. દુજેન લેકે એ કરેલા અપરાધથી શાંત પ્રકૃતિવાળા સુ સાધુઓ કેપ કરતા નથી. અપકણન, ચાડી, તિરસ્કાર, અસંબદ્ધ ભાષણ તેમજ કઠેર ભાષણ વડે કરીને સુ સાધુ પુરૂ દુર્જને ઉપર કેપતા નથી પરંતુ મનમાં કરૂણાદિક ભાવને ધારે છે. ૭૭
પૂજા સત્કારને પ્રાપ્ત થયેલા મુનિ પરનું અપમાન કરતા નથી, તેમજ પરને ઠગતા નથી. સુખ દુઃખને સમભાવે ભેગવી તેને ક્ષય કરવાને માટે નિજસ્વભાવમાં રમનાર મુનિ સાગરની જેવા ગંભીર હોય છે. રત્નાગર સખા મુનિ સ્વામર્યાદા મુકતાજ નથી. ૭૮
નમ્ર, સ્વભાવ રમણી (શાંત સ્વભાવી) હાસ્ય પ્રહાસ્ય રહિત, વિકથાથી દૂર રહેનાર અને અસંબદ્ધ વચનને નહિ ઉ.
ચ્ચારનાર મુનિ વગર પૂછયા તે લતાજ નથી, મુખ્ય વૃત્યા તે મન ભાવને જ ધારણ કરે છે. જરૂર જણાતાં મુનિયે કે જ૫ કરે છે. તે કહે છે ૭૯
મધુર, નિપુણતાવાળું શેડું, પ્રસંગને લગતું, ગર્વ રહિત સત્કારવાળું અને પ્રથમ બુદ્ધિબળથી વિચારી રાખેલું એવું
