________________
133
साधुनी समता - सहनशीलता. "
અજ્ઞાની લેાકાએ કરેલા આક્રેશ, તના, તાડના, અપમાન અને ઉપસર્ગને ભવભીરૂ મુનિએ દઢપ્રહારી સાધુની પેરે સારી રીતે સહન કરે છે. મનમાં લગારે ખેદ ધારતા નથી. પ્રથમ અન્યાય માગે લેાકેાને ભારે ત્રાસ આપનાર દૃઢ પ્રહારી અંતે સંસારથી વૈરાગ્ય પામી, મહાવ્રત અંગીકાર કરી નિશ્ચળપણે કાઉસગ્ગ ધ્યાને રહ્યા. પૂર્વના વૈરને સભારી સભારીને લોકો તેને બહુ ઉપસર્ગ કરવા લાગ્યા. છ મહિના સુધી સર્વ ઉપસર્ગાને સમભાવે સહન કરીને અંતે તે અક્ષયપદ પામ્યા. એવી રીતે આત્માથી સાધુએ સમતા ધારવી જોઈએ. ૧૩૬
፡፡
વળી સહસ્રમÊ સાધુની પેરે મુનિયા સમતાને ધારે છે, નીચ લેાકાએ કરેલાં અડપલાંથી મનમાં ખેદ કરી મુનિયા તે મની સામા થતા નથી. શ્રાપ આપનારને સામે શ્રાપ આપતા નથી, અર્થાત્ ફ્રેશ કરનારની સામા ફ્રેાશ કરતા નથી. યાવત્ મરણાંત ઉપસર્ગને પણ સમભાવથી સહન કરે છે. પૂર્વે કાલસેન નામના કોઈ રાજશત્રુને જીવતા ખાંધીને રાજાની સમક્ષ આણુવાથી સહસ્રમલ ઉપર પ્રસન્ન થઇ તે રાજાએ તેને ઘણા ગિરાસ આપ્યા હતા. અન્યદા સુદર્શનાચાર્ય સમીપે ધર્મ દે શના સાંભળી વૈરાગ્યથી તેણે જૈનદીક્ષા અંગીકાર કરી. એકદા તે મુનિને દેખી નભસેને તેના પરિવારને ઉશ્કેરી મુનિની કંદર્યના કરાવી. મારા નિમિતે આ બાપડા જીવા ક્રુતિમાં જાશે એમ કરૂણા દીલથી વિચારતા તે મુનિ સમભાવે મૃત્યુ પામી સર્વાર્થસિદ્ધ વિમાનમાં ઉપન્યા, ત્યાંથી મનુષ્યભવ પામી મેાક્ષે
