________________
"विषय कषाय ने वश थएला साधु संयमथी
કષ્ટ થાય છે.” અભિમાની, ગુરૂથી પ્રતિકુળ વર્તનાર, અનાચારી, ઉન્માર્ગ વર્તી એવા કશિ ગોશાળાની પેરે મિથ્યા કાય કલેશ સહન કરે છે. નિરંતર કલહ અને ક્રોધ કરનાર, અપ શબ્દ બોલનાર તથા વિવાદ કરનાર તેમજ સદા કોધથી ધમધમતે એ સાધુ નિરર્થક સંયમ સેવે છે. કષાય કલુષિત સાધુની સંયમ કરણી નિષ્ફળ થાય છે. ૧૩૧
જેમ દાવાનળ ક્ષણવારમાં સમસ્ત વનને બાળીને ભસ્મ કરે છે, તેમ ક્રોધાદિક કષાયને વશ થએલે સાધુ પણ ક્ષણવારમાં સંયમ કરણીને નાશ કરે છે. જે સંયમની સફળતા ચાહે તે સાધુ એગ્ય ક્ષમા મૃદુતાદિક દશવિધ યતિ ધર્મને યથાર્થ રીતે આદર જોઈએ, તે વિનાની કષ્ટ કરણી ફેક થાય છે. ૧૩ર - જે કે શુભાશુભ પરિણામની તરતમતા મુજબ ન્યુનાધિક કર્મબંધ થાય છે, તે પણ વ્યવહાર માત્રથી આવી રીતે કહ્યું છે કે ૧૩૩.
કોઈને કર્કશ કઠેર વચન કહેવાથી એક દિવસના તપ સંયમને લેપ થાય છે. કેઈની નિંદા-હલના કરવાથી એક માસના તપ સંયમને ક્ષય થાય છે. કેઈને શ્રાપ દેવાથી એક વર્ષના તપ સંયમને નાશ થાય છે અને કેઈને હણવાથી સકળ સંયમ પર્યાયને ક્ષય થાય છે. ૧૩૪
જે કઈને જીવથી મારે તે સર્વ સંયમને ક્ષય કરી પાપ કર્મ બાંધે છે. એવી રીતે અત્યંત પ્રમાદ આચરણથી છવ સં. સારચકમાં ભમ્યાં કરે છે. ૧૩૫