________________
૩ થી એક સ્થાને સ્થિર રહેલા ગુરૂનાં છિદ્ર બળી જે કુશિષ્ય દત્તની પેરે તેને પરાભવ કરે છે, તે પ્રગટ અવિનીતપણું છે. વૃદ્ધ અવસ્થામાં જ ઘા ક્ષીણ થઈ જવાથી એક આચાર્ય રહેવા યેગ્ય વસતિ (ઉપાશ્રયમાં) નવ ભાગ કલ્પીને મારા કલ્પની મર્યાદા પાલતાં થકાં રહેતા હતા. એકદા દત્ત નામને એક શિખ્ય સ્થાનાંતરથી આચાર્યને વાંદવા આ, ગુરૂને એકના એક સ્થાનમાં દેખી અન્ય ઉપાશ્રયમાં ઉતર્યો. પછી તે ગુરૂનાં અનેક રીતે છિદ્ર જેવા લાગે. ગુરૂ તે એકાંત ભકતવત્સલ હતા તેથી ઉપકાર કરવામાંજ તત્પર રહેતા. એવા પરોપકાર શીલ ગુરૂની આશાતના કરવાથી શાસન દેવીએ કુપિત થઈ તે કુ. શિષ્યને શિક્ષા કરી, ગુરૂનું મહતમ પ્રગટ કર્યું, તેથી શિષ્ય ઠેકાણે આ .
ઉપર ભક્તિરાગ સુનક્ષત્ર અને સર્વાનુભુતિ મુનિવરની પેરે દઢ જોઈએ. તેમણે પ્રાણ ત્યાગ કર્યો પણ ગુરૂ પરાભવ સહ્યો નહિ. એકદા શ્રમણ ભગવંત શ્રી મહાવીર દેવે સર્વ શિષ્ય સમુદાયને ફરમાવ્યું કે અત્ર શાળ ગુસ્સે થઈને આવે છે તેથી તમે સર્વે દૂર જઈ રહે. પ્રભુ આજ્ઞા મુજબ સર્વે શિષ્ય ત્યાંથી દૂર જઈ રહ્યા. અનુક્રમે શાળે આવીને ભગવંત સમીપે વિપરીત ભાષણ કરવા માંડયું. તે નહિ સહન થઈ શકવાથી ઉક્ત બંને મુનિયે અનુક્રમે આવી ગોશાળાને પ્રત્યુત્તર આપવા લાગ્યા. તેથી પ્રકુપિત થઈને તેલેશ્યા મુકી ગોશાળે તે બંને મુનિને ભસ્મીભૂત કર્યા. પરંતુ સાચા ભકિત ભાવથી મરીને તે બંને ઉત્તમ પ્રકારના વિમાનિક દેવ થયા. એ અકૃત્રિમ ભકિતનું જ ફળ સમજવું. ૧૦૦
