________________ શ્રી ઉમાસ્વાતિ વાચક વિરચિત ] [ 73 પ્રમત્તયેગાત્માણ-વ્યપરપણું હિંસા-૭-૮ પ્રમત્તયાગ (મા, વિષય, કષાય, નિદ્રા અને વિકથાના વ્યાપાર) વડે કરીને પ્રાણુને નાશ કરવો તે હિંસા. અસદભિધાનમતમ–– મિથ્યા કથન તે અનંત (અસત્ય) છે. અસત શબ્દ અહીં સદ્ભાવને પ્રતિષેધ, અર્થાન્તર અને ગર્લા એ ત્રણનું ગ્રહણ કરવું. આત્મા નથી, પરલોક નથી એ પ્રકારે બોલવું તે ભૂતનિ-હવ (છતી વસ્તુનો નિષેધ કરવો) અને ચોખાના દાણુ જેવડો અથવા અંગુઠાના પર્વ જેવડો આત્મા છે. સૂર્ય જે તેજસ્વી અને નિષ્ક્રિય આત્મા છે, એમ કહેવું તે અભૂતોદ્દભાવન (અસત પદાર્થનું પ્રતિપાદન કરવું), એ બે ભેદે સદભાવ પ્રતિષેધ છે. ગાયને અશ્વ અને અશ્વને ગાય કહેવી તે અર્થાતર–જે પદાર્થ જેવો છે તેથી અન્ય કહેવો. હિંસા, કઠોરતા અને પશુન્ય વગેરે યુક્ત વચન તે ગહ; અદત્તાદાન તેંયમ -7-10 અદત્ત (કેઈએ નહિ આપેલી વસ્તુનું ગ્રહણ તે ચોરી કહેવાય છે. મિથુનમબ્રહ્મ-૭-૧૧ સ્ત્રી પુરુષનું કર્મ-મિથુન (ત્રીસેવન) તે અબ્રહ્મ કહેવાય છે. મૂચ્છ પરિગ્રહ–૭-૧૨ મૂચ્છ પરિગ્રહ છે, નિઃશલ્ય વતી–૭-૧૩ શલ્ય (માયા, નિયાણું અને મિથ્યાત્વ) રહિત વ્રતવાળો હોય તે વ્રતી કહેવાય છે.
