________________ પ. શ્રી ઉમાસ્વાતિ વાચક વિરચિત ] L[ 109 एवं तत्त्व-परिज्ञाना-द्विरक्तस्यात्मनो भृशम्। निरास्रवत्वाच्छिन्नायां, नवायां कर्म-सन्ततो. // 1 // પૂર્વાર્ષિત ક્ષતો, થતૈઃ ક્ષય–દેમિ; संसार-बीजं कात्स्न्ये न, मोहनीयं प्रहीयते. // 2 // એ પ્રકારના તત્વોને સારી રીતે જાણવા થકી સર્વથા વિરક્ત થયેલ અને પૂર્વોપાર્જિત કર્મને શાસ્ત્રોક્ત ક્ષય કરવાના હેતુઓ વડે. ખપાવનાર આત્મા (જીવ)નું, નિરાશ્રવપણું હોવાથી નવીન કર્મ સંતતિ (પરંપરા) છેદ થયે છતે સંસારના બીજરૂપ મેહનીય કર્મ સર્વથાઃ નાશ પામે છે 1-2 ततोऽन्तरायज्ञानघ्न-दर्शनघ्नान्यनन्तरम् ; प्रहीयन्तेऽस्य युगपत् , त्रीणि कर्माण्यशेषतः // 3 // તે વાર પછી તરત જ તે જીવના અંતરાય, જ્ઞાનાવરણ અને દર્શનાવરણ એ ત્રણે કર્મો એક સાથે સર્વથા નાશ પામે છે. 3 गर्भसूच्यां विनष्टायां, यथा तालो विनश्यति; तथा कर्मक्षयं याति, मोहनीये क्षयं गते. // 4 // જેવી રીતે ગર્ભ સૂચિ (વચ્ચેનું અંકુર-તંતુ) નાશ થયે છતે તાડવૃક્ષ નાશ પામે છે. તેવી રીતે મોહનીયકર્મ ક્ષય થયે છતે બીજા કર્મ ક્ષય પામે છે. 4 ततः क्षीण-चतुष्कर्मा, प्राप्तोऽथाख्यातसंयमम्। વીઝ-પન–નિમુ, સનાતવા પરમેશ્વરઃ 6 || તે વાર પછી ખપાવ્યાં છે ચાર કર્મ જેણે એવો અને પ્રાપ્ત કર્યું છે યથાખ્યાત ચારિત્ર જેણે એવો આત્મા બીજ બંધનથી રહિત. સ્નાતક, પરમેશ્વર થાય છે. 5
