________________ શ્રી ઉમાસ્વાતિ વાચક વિરચિત ] [ 115 છે. કેમકે (તેમ માનવાથી) ત્યાં ક્રિયાપણું થાય, તેમજ સુખનું ઓછાવત્તાપણું થાય. 28. श्रम-क्लम-मद-व्याधि-मदनेभ्यश्च सम्भवात् / / मोहोत्पत्ते-र्विपाकाच्च, दर्शनघ्नस्य कर्मणः // 29 // વળી શ્રમ, (ખેદ), ગ્લાનિ, મદ (મદ્યપાનાદિ જનિત), વ્યાધિ અને મૈથુન થકી તથા મેહના ઉત્પત્તિ સ્થાન રતિ, અરતિ, ભય અને શેક વગેરેથી અને દર્શનાવરણ કર્મના વિપાકથી તે (નિદ્રા) ની ઉત્પત્તિ છે. તેથી મેક્ષ સુખને નિદ્રા માનવી તે અયુક્ત છે. કેમકે તે મુક્ત જીવો શ્રમાદિથી રહિત છે. ર૯. लोके तत्संदृशो ह्यर्थः, कृत्स्नेऽप्यन्यो न विद्यते; उपगीयेत तद्यन, तस्मान्निरुपमं सुखम् // 30 // આખા લોકમાં તેનાં સદશ બીજે કોઈપણ પદાર્થ જ નથી કે જેની સાથે તેની ઉપમા દેવાય, તે માટે તે સુખ નિરૂપમ (ઉપમા રહિત) છે. 30. કિ–પ્રસિદ્ધ પ્રામાખ્યા–નુમાનોપનિયો, अत्यन्तं चाप्रसिद्धं तद्, यत्तेनानुपमं स्मृतम्. // 31 // અનુમાન અને ઉપમાનનું પ્રમાણ હેતુની પ્રસિદ્ધિથી થાય છે. તે આ બાબતમાં અત્યંત અપ્રસિદ્ધ છે, તે કારણ માટે તે અનુપમ સુખ કહેવાય છે. प्रत्यक्षं तद्भगवता-महतां तैश्च भाषितम् ; Juતેડસ્તત્વતઃ પ્રજ્ઞ– રાસ્થ–પરીક્ષા. / રૂ૨ . તે (મેક્ષમુખ) અરિહંત ભગવંતને પ્રત્યક્ષ છે. તેથી તેઓએ ભાષિત તે સુખ પંડિત વડે (આગમ પ્રમાણુથી) પ્રહણ કરવા ગ્યા
