________________ શ્રી ઉમાસ્વાતિ વાચક વિરચિત ] [107* પદાર્થ વશ થાય એવી શક્તિ), અવધિજ્ઞાન, વૈક્રિયપણું, અણિમા, લધિમા, મહિમા, અણુવ, ઈત્યાદિ. કમલની નાળ (સૂત્ર) ના છિદ્રમાં પણ પ્રવેશ કરવાની શક્તિ તે અણિમા. હલકાપણું તે લધિમા, જેમકે વાયુ કરતાં પણ હલકા થઈ શકાય. મોટાપણું તે મહિમા, જેમકે મેરૂ થકી પણ મોટું શરીર કરી શકાય. ભૂમિ ઉપર રહ્યા છતાં અંગુલીના અગ્ર ભાગ વડે મેરૂ પર્વતની ટોચ અને સૂર્યાદિકને સ્પર્શ તેની પ્રાપ્તિ. પાણીમાં પૃથ્વીની જેમ પગે ચાલે અને પૃથ્વી ઉપર પાણીની પેઠે ડુબી જાય ને બહાર નિકળે એવી શક્તિ તે પ્રાકામ્ય. જે વડે અગ્નિની ત, ધૂમ્ર, ઝાકળ. વરસાદ, પાણીની ધારા, કરેળીયાની જાળ, તિષ્કવિમાનોનાં કિરણ અને વાયુ એમાંના કોઈ પણ એકને ગ્રહણ કરીને આકાશમાં ચાલે તેવી શાકત તે જંઘાચારણ, જેનાથી આકાશને વિષે ભૂમિની જેમ ચાલે, પક્ષીની પેઠે ઉંચે ઉડવું, નીચે ઉડવું વગેરે કરે તેવી શક્તિ તે આકાશ ગતિ ચારણ આકાશ (ખાલી જગ્યા) ની પેઠે પર્વત મધ્યથી પણ ચાલી શકે તેવી શકિત તે અપ્રઘાતિ, અદશ્ય થવું તે અંતર્ધાન શકિત, જુદા જુદા પ્રકારનાં અનેક રૂપોને એક સાથે કરી શકે તથા વિશેષ તેજ ઉત્પન્ન કરી શકે તેવી શકિત તે કામરૂપી અર્થત મરજી માફક રૂપ ધારણ કરી શકાય તે ઈત્યાદિ દિધ પ્રાપ્ત થાય છે. વળી ઈન્દ્રિયોને વિષે મતિજ્ઞાનની વિશુદ્ધિ વધારે હોવાથી સ્પર્શન, આસ્વાદન, સુંઘવું, જેવું, સાંભળવું એ વિષયોને દૂર થકી પણ અનુભવ કરે છે. એક સાથે અનેક વિષયનું શ્રવણ-જ્ઞાન થાય તેવી. વગેરે ભંડારેલું રહે તેની પેઠે ભણેલ સૂત્ર વગેરે વિરમરણ થયા વિના યાદ રહે), બીજબુદિધ (એક અર્થ રૂપ બીજને સાંભળવે કરી ઘણું અર્થને નીપજાવી કાઢે, જેમ એક અનાજનું બીજ વાવવાથી ઘણું નીપજે તેમ), પદ, પ્રકરણ, ઉદ્દેશ, અધ્યાય, પ્રાભૂત, વસ્તુ, પૂર્વ અને અંગ
