________________
૪૩
ખંધ કરી દેવામાં આવ્યા હતા. આ ઉપરથી જોઈ શકાશે કે, સાધુ પોતાની ઈચ્છા મુજખ નગ્ન રહી શકતા હતા. નગ્નતા જરૂરી (ફરજીયાત ) ન હતી. આ ઉપરથી સિદ્ધ થાય છે કે, શાસ્ત્રોમાં (ફરજિયાત) નગ્ન રહેવાના ઉપદેશ છે જ નહિ.
જૈન સાધુ વસ્ત્ર પહેરતા, તે બાબતના ઐાદ્ સૂત્રેાનાં પ્રમાણ,
(૩) બૌદ્ધ સૂત્રા વાંચવાથી માલુમ પડે છે કે, જૈન સાધુએ વસ્ત્ર પહેરતા હતા. હરમન જેકેાખીએ ‘જૈન સૂત્રાની ભૂમિકા ’ માં લખ્યું છે કે મૌદ્ધો અચેલકા અને નિગ્રંથાને જુદા માને છે. દાખલા તરીકે-યુદ્ઘઘાષે ધમ્મપદમ્ ’પર જે ટીકા લખી છે, તે ટીકામાં ભિકખુઆના વિષયમાં લખ્યું છે કે તેઓ નિગ્રંથામાં અચેલકાને સારા સમજે છે, કેમકે અચેલકી સર્વથા નગ્ન રહે છે, અને નિગ્રંથા કાઈને કાઈ પ્રકારનાં વસ્ત્ર લજ્જાને માટે પહેરે છે. તેમની આ લિકખુની કલ્પના તદ્દન જુદી હતી, કારણ કે મખલીપુત્ર ગેાશાળાના અનુયાયીઓને બૌદ્ધલેાકેા અચેલક કહેતા હતા.
ૌદ્ધસૂત્રામાં આ નિગ્રંથ અથવા જૈન સાધુઓના દીધેલા આ હવાલાથી નક્કી થાય છે કે, મહાવીરના વખતમાં થએલ બુદ્ધદેવના વખતમાં જૈન સાધુએ વસ્ત્ર પહેરતા હતા. જો મહાવીર અથવા ખીજા તીર્થંકરાએ વસ્ત્ર પહેરવાની સખ્ત મનાઈ કરી હાત તેા, વીરભગવાનના ખરા સાધુએ શાસ્ર વિરૂદ્ધ જઈને કદી પણ વસ્ત્રો પહેરત નહિ. આ ઉપરથી સ્પષ્ટ થાય છે કે, દિગંખરાના કહેવા મુજબ મહાવીરના વખતમાં બધા સાધુએ નગ્ન રહેતા નહેાતા. આ રીતે,
