________________
નથી રહેતું કે, આ મૂર્તિપૂજાથી તે ફક્ત મારી વાસનાઓની જ તૃપ્તિ થાય છે, અને સત્યથી તે હું દૂર જતો જાઉં છું! પૂજ્ય તીર્થકરેના ઉચ્ચ સિદ્ધાંત ન જાણતો હોવાથી, તે આવા વ્યર્થ આડંબરેમાં પોતાના ધનને નાશ કરે છે, અને પોતાના જીવનનો બહુ મૂલ્ય વખત આવા બિન જરૂરી પૂજનની વિધિઓમાં નકામે ગુમાવે છે. સાધુઓના દબાણ અને ડરથી શ્રાવકે જરા પણ ચું કે ચાં ન કરી શક્યા અને સ્વાથી” સાધુઓએ બતાવેલી નવી નવી પૂજન વિધિઓને શાંતિપૂર્વક તેઓએ સ્વીકારી લીધી. આ શોચનીય સ્થિતિ અત્યારે પણ મેજુદ છે અને જેનેના મૂળ પૂ. સંપ્રદાયમાં સેંકડો વર્ષોથી તે ચાલી આવે છે.
આ નકામી પૂજન વિધિઓ અને ક્રિયા આડંબર, આત્મ કલ્યાણના સાધન થવાં તો દૂર રહ્યાં, પણ એક નકામો બોજો છે. જ્યારે પૂજન વિધિઓ દિવસે દિવસે વધતી ગઈ, અને તેનાથી નુકશાન થવા લાગ્યું, ત્યારે કુદરતી રીતે જ લેકેના હૃદયમાં આત્માને સંતોષ આપવા માટે કોઈ સારા સાધનની તપાસ કરવાની ઈચ્છા પેદા થઈ અને આ જુલ્મી સાધુઓના સકંજામાંથી છુટવા માટે તેઓ તૈયાર થઈ બેઠા.
* અને કરે પણ કેવી રીતે? આ સાધુઓએ શ્રાવકને સૂત્રો વાંચવા માટે પહેલેથી જ નાલાયક ઠરાવી દીધા. પછી કેવી રીતે ચું ચાં કરી શકે. જે મૂળ સૂત્રે વાંચે તો તો આ બધી વાતની પિલની ખબર પડે. પણ તેમ તો મૂ.પૂ. જૈન બંધુઓ કરી શકે નહિ. એટલે પછી જેમ આ સાધુઓ કહે તેમજ કરવાનું રહ્યું.
