________________
સ્વીકારે, દુશ્મન પ્રત્યે પણ મૈત્રીભાવ હોય, અપકારીને પણ ઉપકારી માનતો હોય આ શ્રીપાલના ભાવો છે. આપણે કયા ભાવોમાં રમીએ છે શ્રીપાલ એટલે.. આપણે પૂર્વે વિચારી ગયા લક્ષ્મીનું પાલન કરનાર સાચવનાર ક્યાંય આસક્તિ ભાવ ન હોય.
શ્રીપાલને સંપત્તિ રાજ્ય જોઈએ છે. તેને મળી પણ જાય છે. પરંતુ સ્વીકારતા નથી. સુવર્ણ સિદ્ધિ, મહાકાળરાજાનું રાજ્ય, અજિતસેનનું રાજ્ય, ધવલની અઢળક સંપત્તિ બધું જ મળે છે છતાં જતું કરે છે. વિવેકબુદ્ધિ ન હોય તો માત્ર લેવાની અને ભેગું કરવાની ઇચ્છાઓ જાગે છે.
શ્રીપાલ જો મોહાધીન હોત, વિવેકનો અભાવ હોત તો શ્રીપાલે ઉપરનું બધું જ સ્વીકારી લીધું હોત. મયણા પિતાના વચનથી શ્રીપાલ સાથે લગ્ન કરવા તૈયાર થઈ છે. છતાં શ્રીપાલના અંતરમાં આનંદના બદલે ખેદ છે. આ બધું વિવેકબુદ્ધિ હોય તો જ આવે કર્મદશાની પરાધીનતામાં ફસાયેલા ન હોય તે જ આવો વિવેક કરી શકે છે. | ધવલ અને અજિતસેન બંન્ને શ્રીપાલને જાનથી મારી નાખવા અને શ્રીપાલનું બધું જ પડાવી લેવાના પેંતરા રચે છે. શ્રીપાલને ખબર છે, પણ દુશ્મનની દુર્જનતા જોઈ પોતાની સજ્જનતા છુટી જાય તો શ્રીપાલ શાનો? “જેવાની સાથે તેવાનું સૂત્ર શ્રીપાલનું નથી... શ્રીપાલ તો દુર્જનતા અને અપકારને દેખતો પણ નથી. અજિતસેન કાકાએ રાજ્ય પડાવી લીધું છે, જાનથી મારી નાખવા માટે સૈનિકો મોકલ્યા છે, બધી ખબર છે, છતાં કાકાને કહે છે તમે આટલા વર્ષ મારું રાજ્ય સાચવી રાખ્યું, કોઈ અન્ય રાજાએ પડાવી ન લીધું એમાં તમારો ઉપકાર છે. ધવલ ભલે ગમે તેવો દુર્જન એ આપણી દૃષ્ટિએ હોય પરંતુ શ્રીપાલ તો એમ જ માને છે ધવલ શેઠ જ મારા મોટા ઉપકારી છે... આ બધી જાહોજલાલીનું મૂળ ધવલ છે. ધવલ મને જહાજમાં ન લાવ્યો હોત તો મારી પાસે શું હોત? ધવલે દસ ગણું ભાડુ લીધું છે. ઘણીવાર મૃત્યુના મુખમાંથી ધવલને બચાવ્યો છે છતાં તે શ્રીપાલને મારી નાખવાના પેંતરા રચ્યા છે. આ બધી વાતો ક્યારેય શ્રીપાલના મનમાં આવતી નથી.
ఉండలు ముడుపులు.
