________________
૧૦) નવપદ બનાવે....
ભવાભિનંદી થી આત્માનંદી સિદ્ધચક્રની ભાવપૂર્વકની આરાધના પરંપરાએ મોક્ષ તો અપાવે જ છે. પરંતુ એક દિવસની આરાધના પણ ઈહલોકિક આપત્તિઓ નિવારે છે. નવ દિવસ કે જીવનભરની આરાધના અનાસક્ત ભાવની સંપત્તિ, વૈભવ અપાવી અનુક્રમે મોક્ષમાર્ગમાં આગળ વધારે છે. આ વાત શ્રીપાલના દૃષ્ટાંતથી સહજ જણાય છે, તેમાં પ્રશ્ન થાય તે પણ સહજ છે, કે આપણે વર્ષોથી ધર્મની આરાધના, સિદ્ધચક્રની આરાધના કરીએ છીએ. પણ પરિણામ જણાતું નથી તો શ્રીપાલને પ્રથમવારમાં આરાધના ફળી તો આપણને કેમ નહીં? તે પ્રશ્ન ઉઠે...
પંચસૂત્ર આદિ ગ્રંથોમાં ધર્મક્રિયા બે પ્રકારની બતાવી છે. સબીજ ધર્મક્રિયા અને નિર્બીજ ધર્મક્રિયા. નિર્બેજ ક્રિયા તે વંધ્યા છે, નિષ્ફળ છે. વર્ષો કે અનેક ભવો સુધી કરાતા ધર્મ અનુષ્ઠાનમાં કેટલો સંસાર ઘટ્યો તે કાંઈ નક્કી નહીં ગેરંટી નહીં, કારણ કે બીજ જ નથી તો ફળ થવાની આશા શી રીતે રખાય? ધર્મ આરાધના, સંયમ, તપશ્ચર્યા બધું જ થાય પરંતુ... તેની ભૂમિકામાં તત્ત્વશ્રદ્ધા, મોક્ષરૂચિ, સંસાર નિર્વેદ વિગેરે આવશ્યક છે અને તે આવે છે કર્મોની લઘુતાથી, કર્મની મંદતાથી આ ભૂમિકાના અભાવમાં ગમે તેવી કષ્ટદાયી ક્રિયાઓ કરવામાં આવે તો હજુ પુણ્યનો બંધ થાય, પણ આત્મશુદ્ધિનું ફળ ન પામે, એને તો સંસાર જ ગમે, સંસારના ભોગવિલાસના સાધનો જ ગમે.. આવા જીવોને ભવાભિનંદી કહેવાય છે.
ભવાભિનંદી એટલે? ભવ=સંસાર, અભિ-તરફ, નંદન=આનંદ સંસારના ભાવો તરફ જ રહેતાં આનંદ થાય.
ఉండలు ముడుపులు
