________________
સ્વીકારવાનું શૌર્યઆ ઉંબરમાં દેખાય છે. પિતાજીનું રાજ્ય પાછું મેળવવાનો સમય આવ્યો ત્યારે પણ શ્વસુર રાજાના સૈન્યથી નહી, પણ હું મારા બાહુબલથી જ રાજ્ય મેળવીશ એમ ખુમારી સાથે સંપત્તિ માટે એકાકી બનીને કમાવવા નીકળ્યા. શ્રીપાલે સત્ત્વ અને શૌર્યને જીવનના પ્રાણ બનાવેલા હતા. શ્રીપાલના જીવનમાં પોતાની નજર સામે બે-બે વાર સઘળું ચાલ્યું જાય છે (૧) કાકાએ રાજ્ય પડાવ્યું, જંગલમાં ભટકતા થયા, કોટીયા બન્યા. (૨) ધવલે શ્રીપાલની સંપત્તિ, સ્ત્રીઓ પડાવી લેવા શ્રીપાલને સમુદ્રમાં નાખ્યા. છતાં બંને પ્રસંગે કોઇપણ પ્રકારની હાયવોય થઈ નથી. હવે હું શું કરીશ? તે વિચાર પણ આવ્યો નથી. દરિયામાં નાખ્યા ત્યારે તો સામે મૃત્યુ દેખાય છે. સંપત્તિ, પત્નીઓ છૂટી પડી તો પણ મોઢામાંથી “નમો અરિહંતાણં' શબ્દ નીકળે છે. આવી સ્થિતિ આપણી આવે તો? આપણા મોઢામાંથી શું નીકળે? ઓ...મા... ઓ બાપ... કોઈ પુણ્ય પરવારતાં સંપત્તિ, વૈભવ ચાલ્યો જાય કે બાપદાદાની મિલકત ચાલી જાય તો પૂર્વકાલીન શ્રીમંતાઈના ગાણાં બીજાની સામે કેટલી વાર ગાઈએ...? આ બધી દીનતા છે. અનાદિકાળથી આપણા આત્મામાં રહેલી છે. કોઈ કર્મના ઉદયે શારીરિક પારિવારિક, સામાજિક, વ્યાપારિક કે આર્થિક ઉપાધિઓ, તકલીફો આવ્યા કરતી હોય છે. આવી સ્થિતિમાં ઉંબર-શ્રીપાલનું આલંબન લઈ આચાર્યપદની આરાધના, ધ્યાનના પ્રભાવે આદીનતાને વિદાય કરવાની છે. દીનતા જાય, ખુમારી પ્રગટે, આત્મગુણોનો વૈભવ દેખાય. આર્તધ્યાનથી મુક્ત બનીએ. પરમપદની યાત્રાનો પ્રારંભ થાય.
(૪) માત્સર્ય (ઈષ્ય) ભવાભિનંદીનો ચોથો દુર્ગુણ માત્સર્ય...
માત્સર્ય એટલે ઈર્ષ્યા... અસહનશીલતા. બીજાનું સારું જોઈને મોં કટાણું થાય, બળાપો કરે, મારા કરતાં તેને વધારે કેમ મળ્યું? પછી તે સંપત્તિ હોય, ઇજ્જત હોય, જ્ઞાન હોય કે તપશ્ચર્યા હોય. આવી અનેક બાબતે અસહિષ્ણુ બને. માત્સર્યથી કદાચ બીજાને નુકશાન થાય કે ન થાય પણ પોતાના અંતર આત્માને તો જલાવી દે. ક્રોધ-ગુસ્સો પણ આત્માને જલાવી દે પરંતુ તે ક્રોધની આગને સહુ જોઈ શકે છે. બહારની આગ છે, ઇર્ષા-માત્સર્ય એ અંદરની આગ
ఉడుము మడతడు పులుసు
