________________
આ ભયને ભગાડવા સાધુ પદની આરાધના છે. સાધુને કોઈ ભય નહીં. જીવવાનો, મરવાનો કોઈ ભય નહીં. પરિષદો, ઉપસર્ગો, ઉપદ્રવો આવે તેનો ભય નહીં. કારણ કે શરીરને પોતાનું માન્યું નથી, સહન કરીશું તો સિદ્ધ સ્થાન મળશે. સાધના કરે તે સાધુ. સહન કરે તે સાધુ. દેહમાંથી મુક્તિ મંઝીલ તરફ આગે બઢોતે સિદ્ધાંત રૂઢ થઈ ગયો છે. સાધુ સદાય નિર્ભય ભાવમાં રમતો હોય છે. આત્માનંદની મસ્તીમાં મસ્ત હોય તેને ભય શાનો? પરભાવમાં જઈએ એટલે બધા જ ભય પેદા થાય. પારકી વસ્તુ પોતાની માને એટલે ચાલી જવાનો ભય રહે! કર્મે આપેલી વસ્તુને સાધુ પોતાની ન માને દેહ પણ કર્મો જ આપ્યો છે. સાધુ કર્મને કહી દે તું ચામડી ઉતારવા આવે છે કે ઘાણીમાં પીલે માથે વાઘર બાંધે કે માથે અંગારા મૂકે, હું સર્વત્ર નિર્ભય! શરીરનું ભલે ગમે તે થાય. મારા આત્માને તો ફાયદો જ ફાયદો છે, કર્મની નિર્જરા થાય છે. અસાધક આત્માને નાની તકલીફ આવે અને હાયવોય થઈ જાય ત્યારે સાધક સાધુને ગમે તેવી તકલીફ આવે તો પણ પોતાના આત્માની મસ્તીમાં આનંદ માણી રહ્યા છે. સાધુપદની આરાધનાથી આવી અવસ્થા મળે છે. શ્રીપાલને પૂર્વભવની આરાધનાના પ્રભાવે જીવનમાં ક્યાંય ભય નથી. સામાન્ય રીતે વિચારીએ તો શ્રીપાલને જીવનમાં કેટલાયે ભયના નિમિત્તો મળ્યા છતાં સર્વત્ર નિર્ભય. ધર્મ-સિદ્ધચક્રજી મળ્યા પહેલાં કે પછી શ્રીપાલ નિર્ભય જ છે. સત્તા, સંપત્તિ, પરિવાર બધું જ ચાલી ગયું તો પણ કોઈ ચિંતા નહીં. વર્તમાનમાં જ જીવને આનંદ મેળવવાનો. સંપત્તિ મેળવવા એકલો નીકળે છે, ધવલના સૈનિકો પકડવા આવે કે શીકોતરીને ભગાડવાની હોય. મહાકાલ રાજા સામે લડવાનું હોય કે સ્વયંવર સમયે રાજાઓ કે રાજકુમાર સાથે લડવાનું હોય, ક્યાંય ભય તેમને સતાવતો નથી, હું શું કરીશ? મારું શું થશે? તેનો કોઈ વિચાર નથી. ધવલ દરિયામાં ફેંકે છે, મૃત્યુ સામે દેખાય છે છતાં અરિહંતનું સ્મરણ કરે છે, નહીં કે મારી સંપત્તિ, વૈભવ કે પત્નીઓનું શું થશે? નિર્ભયતાના કારણે આ ચિત્ત સમાધિની ભૂમિકાની પ્રાપ્તિ થાય છે. જ્યારે ભય સતત ચિંતા કરાવે છે, મનમાં ઉચાટ રહે છે.
ભય, સંકિલષ્ટ પરિણામને અતિસંકિલષ્ટ કરાવે છે. નિર્ભયતા, ચિત્ત
ఉండడు ముడుపులు
