________________
જ્ઞાન
જ્ઞાન
નવપદ
દોષહાનિ ગુણપ્રાપ્તિ અરિહંત ક્ષુદ્રતા
સર્વજીવ મૈત્રી સિદ્ધ લાભરતિ
આત્મગુણ રતિ આચાર્ય દીનતા
ખુમારી, શૌર્યતા ઉપાધ્યાય માત્સર્ય
ગુણાનુરાગ સાધુ ભયા
નિર્ભયતા દર્શન શઠતા
સરળતા અજ્ઞાનતા ચારિત્ર, તપ નિષ્કલારંભી સલારંભી
ટૂંકમાં આટલી વાત સમજ્યા પછી હવે દોષનું સ્વરૂપ, નવપદનું સ્વરૂપ તથા શ્રીપાલને સહજ ગુણપ્રાપ્તિનું સ્વરૂપ વિચારીએ.
(૧) ક્ષુદ્રતાઃ ક્ષુદ્રતા એટલે તુચ્છતા, માત્ર સ્વાર્થવૃત્તિ, પોતાના સ્વાર્થને સિદ્ધ કરવાની લગનીમાં બીજાને થતા નુકસાન કે પોતાને ભવાંતરમાં થનારા નુકસાનને દીર્ધદષ્ટિથી કે સૂક્ષ્મ દૃષ્ટિથી જોઈ જ ન શકે. બીજાનું ભલું, સારું કરવાનો વિચાર શુદ્ધાં ન આવે. કદાચ આવો વિચાર આવે તો પણ ઉડે ઉડે સ્વાર્થવૃત્તિ પોષાતી હોય; હૃદયમાં માયા રમતી હોય અને વર્તનમાં વણાયેલી હોય, આ ક્ષુદ્રતાના પ્રભાવે આપબડાઈ, માયા, જૂઠ, પરનિંદા આદિ અનેક દુર્ગુણોનું પોષણ કરે, આનંદ માણે અને સંસાર=ભવભ્રમણ વધારતો જ જાય. જેમ જેમ પાપકર્મથી ભારે થાય તેમ તેમ તેને આનંદ આવે.
જીવનમાં ક્યાંય ઉમદાવૃત્તિ, દિલની વિશાળતા, પરોપકાર વૃત્તિના ગુણ જોવા ન મળે. અરિહંત પરમાત્માની આરાધનાથી આ ગુણોની પ્રાપ્તિ થાય છે. શુદ્રવૃત્તિનું વિલીનીકરણ થાય છે. અરિહંત પરમાત્માનો ભાવ સર્વ જીવો પ્રત્યે મૈત્રી, નિસ્વાર્થ પરોપકાર, હેરાન પરેશાન કરનાર પ્રત્યે પણ ક્યાંય વેરભાવ નહીં, નફરત નહીં, દુશ્મન પ્રત્યે પણ દુશ્મની નહીં, તેનું પણ કલ્યાણ થાય તેવી ઉદાત્ત ભાવના પ્રભુના અંતરમાં રમતી હોય છે. આ પ્રભુની આરાધનાથી આપણા અંતરમાં રહેલી તુચ્છતા, સ્વાર્થભાવનાઓ ઓગળવા માંડે છે. કદાચ કોઈક
ఉండు బలుడుడుపులు
