________________
‘શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર’ વિષયક પત્રવ્યવહાર
વગેરે યાદ નથી. તેથી તેનો સ્થાનનિર્દેશ કરી શકેલ નથી. પરંતુ એટલું ચોક્કસ છે કે, શ્રીમદ્જીના મુખેથી આવા વિધાનો નીકળવા અસંભવિત છે તેવું માનવાને કોઈ કારણ નથી. કારણ કે સત્યમાર્ગના જાણકાર એકમાત્ર પોતે છે અથવા તો વીતરાગી, સર્વજ્ઞ, બીજા મહાવીર અરે ! મહાવીરથી પણ ઉપરરૂપે શ્રીમદ્જીએ પોતાના વ્યક્તિત્વનું ચિત્રણ કરેલ છે. તે જ આ બાબતે બોલતો પુરાવો છે.
(૧) પત્રાંક ૨૭માં શ્રીમદ્જીનો આશય એ છે કે - હું બીજો મહાવીર છું. દશ વિદ્વાનોએ મારા ગ્રહ જોઈને મને પરમેશ્વર ઠરાવ્યો છે. મહાવીરે ભૂતકાળમાં જે ધર્મ સ્થાપ્યો છે તે ધર્મ મારો જ ધર્મ હતો. તે મારો ધર્મ મહાવીરે કેટલાક અંશે ચાલુ કરેલ. હવે તે માર્ગને ગ્રહણ કરીને હું શ્રેષ્ઠ ધર્મ સ્થાપીશ - (અર્થાત્ મહાવીર પણ મારો ધર્મ આંશિક જ સ્થાપી શકેલ છે. અધૂરા સ્થપાયેલા તે ધર્મને હું પૂર્ણરૂપે સ્થાપીશ.)
‘અમે આખી સૃષ્ટિને એક નવા જ રૂપમાં ફેરવી દઈશું', આવા તો લાખો વિચારો તેમને આવતાં હતાં.
પોતાનું નવું દર્શન પ્રવર્તાવવાની ભાવના વ્યક્ત કરેલ છે.
(૨) પત્રાંક ૨૮માં (૩) પત્રાંક ૧૭૭માં પોતાની આત્મિક દશા નિઃસંદેહ જ્ઞાનાવતાર પુરુષો અને વ્યવહારમાં બેઠેલા વીતરાગીરૂપે વર્ણવેલ છે. સાથે કબીરપંથીઓ પર પોતાની જ્ઞાનાવતાર પુરુષરૂપે પ્રભાવ, ભક્તિ કે છાપ ઊભી કરવાનું પોતાના અનુયાયીને સિફતપૂર્વક મોઘમ સૂચન કરેલ છે.
-
-
*
૨૭
(૪) પત્રાંક ૧૭૦માં - તીર્થંકરો જે સમજ્યા કે પામ્યા તે આ કલિકાલમાં ન સમજાય કે ન પમાય એવું કાંઈ જ નથી. આ મારો ઘણા વખતનો નિર્ણય છે એવા ભાવનું કથન છે.
(૫) પત્રાંક ૬૮૦માં - પોતાના પર ખુદ પરમેશ્વરની પ્રસન્નતાની પણ નિષ્ફળતા પ્રદર્શિત કરેલ છે. સાથે શ્રીમદ્જીનો દાવો છે કે, અમે આ કાળના વિદ્યમાન મહાવીર છીએ, દુઃખ સંતાપને શમાવનારા અમૃત-સાગ૨રૂ૫ છીએ. કલ્યાણદાયક સાક્ષાત્ કલ્પવૃક્ષ તુલ્ય છીએ. ભૂતકાળના મહાવીરને ભૂલી તમે બધા મારા શરણે આવો તેવું પરમકારુણ્યવૃત્તિપૂર્વક તેમનું મુમુક્ષુ જીવોને આમંત્રણ છે. સાથે ‘પોતાને ભૂલીને જો ભૂતકાળના મહાવી૨ને શોધવા મથશો તો તમને માત્ર નિષ્ફળ શ્રમ પ્રાપ્ત થશે' તેવી ચેતવણી પણ આપેલ છે.
ઉપરોક્ત વિધાનોની સાપેક્ષતા જણાવનારું કોઈ નવું ઊંડાણ તમને પ્રાપ્ત હોય તો અવશ્ય જણાવશો.
*
*
