Shadavashyak Balavbodha

Author(s): Merusundar Gani, Niranjana Vora
Publisher: Niranjana S Vora

Page 58

મેરુસુંદર ગણિકૃત ષડાવશ્યક બાલાવબોધ
૪૩
સાવધાન છઉં તઉ ગુરૂ કહઈ ખામહ. તિ વાર શિષ્ય કહઈ ઈë ખમાવી દિવસની આપણઉ અપરાધ તુ પત્નિઈ વિધિપૂર્વક પંચાંગ ભુઈ ફરસતઉ મુખિં મહાતી દેઈ ઈસિવું કહઈ. જ કિચિ અમ્પિત્રિય જ કાંઈ અપ્રીતિ ઊપજાવી હુઈ. પર પર ઉત્કૃષ્ટ ગાઢેરી અપ્રીતિ કીધી હુઈ. કિસ્યાનશું વિષઈ. ભત્તે પાણે ભાત પાણીનઈ વિષઈ. વિણ એ ઊઠિઓ નહી. આસન ન દીઘઉંવેયાવચચે ઊષધાદિકે કરી વેયાવચ્ચ ન કીધઉં. આલાવે એક વાર બોલિવ8. સંભાવે વલી વલી કવિ. ઉચ્ચાસણા ગુરૂવા આસનઈનું કંઈ આસનિ. સમ્માસણે સમઈ આસનિ બસઈ. અંતરભાસાએ ગુરૂનઈ બોલાવતાં વિચાલઈ આડી વાત થાતી હુઈ. ઉવરીભાસા એ ગુરૂ વાત કહી રહ્યા પછી આપણી બુદ્ધિ જાણીવિવા ભણી તે વાત વિસ્તરિ કહઈ. જં કિંચિ જે કાંઈ મઝ માહરડે, વિનયા કરી રહિત હુઉં હુઈ. સુહુમલા બાયરંવા સૂક્ષ્મ નાÇ બાદર મોટઉં. તુહે જાણહ તે તુહે અતિશય કરી જ્ઞાનભાવશું તમે જાણઉં. અહ ન જાણામિ હું મૂર્ણપણા લગી ન જાણઉં. તસ્સમિચ્છામિ દુક્કડં તેહનઈ મિચ્છામિ દુક્કડહીં.
ખામણાનઈ સૂ>િ ૧૨૬ અક્ષર વિધિસહિત. અપરાધ ખમવતાં ચંડદ્રાચાર્યની પરંઈ કેવલજ્ઞાન ઊપજઈ |
પુનરપિ બિંબ વાંદણા દેઈ યથાશક્તિ ઈં પચ્ચખાણ કરઈ તે ભણી ચિહાં ત પહિલઉં પડિકમણ ન કરાણ૩. તઉ પોસાલઈ જઈ ગુરુને પગે વાંદણા દિઈ. ગુરૂમુખિ અથ ગુરૂનઈ આદિશિ મહાતમા નઈ મુખિ ઊચરઈ ગુરૂ શ્રાવક થઈ ઊપજઈ. ગુરૂ પચ્ચખાણની જાંણ અનઈ શ્રાવકઈ જાણ ૧ એ ભાંગઉ સૂધઉ. ગુરૂ જાણ, શ્રાવક બેવઈ અજાણ ૪. એ નિટોલ અસૂધઉ ભાંગઉં. તે પચ્ચખાણ બિહું ભેદે એક. એ પ્રત્યાખ્યાન. અદ્ધા કહીઈ કાલ, તેહનું. પચ્ચકખાણ. પોરિસ સાઢ પોરસિપુર મઠ. અવ પ્રમુખ બીજઉ સંકેત પચ્ચકખાણ. જિહાં સંકેત કીધઉ હુઈ ગંઠિસી મૂઠિસી વીટી. પ્રમુખ જે મુખ જેતલઈ ગાંઠડી છોડઉં. મૂઠંડી છોડવું તેતલઈ મોકલું ઈસિલ જિહાં સંકેત છઈ. ત્રીજઉ અભિગ્રહ પ્રત્યાખ્યાન જેવિ ગઈ તિવિ. આંબિલ પ્રમુખ અનઈ વિસ્તરિ જોઈઈ. તુ દસ ભેદ પચ્ચકખાણના-નઉકારસી ૧, પોરિસ ૨, પુરિમઢ ૩, એકાસણું ૪, એકલઠાણ ૫, આંબિલ ૬, ઉપવાસ ૭, ચરમ ૮, અભિગ્રહ ૯, વિગઈ ૧૦
હિવે દસ પચ્ચખાણના અર્થ અને આગારની વિગતિ કહીંઈ છઈ. તિહાં નવકારસીના બિં આગાર તે કિમ Il૭ી.
ઉગએ સૂરે નમુક્કાર સહિયં પચ્ચરખામિ
ચઉવિલંપિ આહાર અસણં પાડ્યું ખાઈકમ સાઈમ અનત્થણા-૧. સહસાગારેણં ૨. વોસિરામિ