________________
212
ભારતી શેલત
SAMBODHI
૨. ૬ પછી આવતા મહાપ્રાણ વ્યંજનને બેવડાવતી વખતે એમાંના પૂર્વગ વ્યંજનની
જગ્યાએ એનો અલ્પપ્રાણ વ્યંજન પ્રયોજવાનું વલણ; જેમકે “વલ્થ” (પં. ૫) ઉધાર્થ (પં. ૬), ધનુદ્ધ (પં. ૮), “પસ્થિd (પં. ૧૦), કૌત્તિર્ણ (પં. ૧૪) નિરિ (૫. ૨૭), “મર્થ” (પૃ. ૨૮), “સ્થિત (પં. ૩૧), “Áનન (પં. ૪૩)
વગેરે. ૩. ૪ ની પહેલાં આવતા અનુસ્વારના સ્થાને ડુનો પ્રયોગ; જેમ કે રાનવ" (પૃ. ૩),
વ ર્ન” (પં. ૪૧) વગેરે. ૪. કેટલીક વાર હૂ અને ૫-ની પહેલાં વિસર્ગના સ્થાને આવતાં જિહામૂલીય અને
ઉપપ્પાનીય ચિહ્નોનો પ્રયોગ થયેલો જોવા મળે છે. આ દાનશાસનમાં ક્યારેક જિલ્લામૂલીય ચિહ્નનો પ્રયોગ કરવામાં આવ્યો છે; જેમકે ના ” (પૃ.૨૭),
નકું મુ” (પૃ. ૨૭), “બૂિત વાતો [5]fપ (પં. ૩૦), મુન્નત ષત વર્ષયત: (પ. ૪૦) વગેરે. અહીં ઉપપ્પાનીયનો પ્રયોગ કરવામાં આવ્યો નથી. ૫. ૩ નો લોપ દર્શાવતા અવગ્રહ ચિહ્નનો ઉપયોગ થયો નથી; જેમ કે પાપીઠો [...].
(૫.૧૭), વિમાનો[• પિ (પં.૨૩) વગેરે. શ્લોકાર્ધ કે શ્લોકના અંતે વિરામચિહ્નનો
અભાવ (પ. ૪૨-૪૪) ૬. અંકચિહ્નો પ્રાચીન સંખ્યાદર્શક પદ્ધતિ અનુસાર લખાતાં, જેમ કે 300નું ચિહ્ન + ૧૦નું
ચિહ્ન + ૧નું ચિહ્ન = ૩૧૧ (પં. ૪૫)
દાનશાસન સંસ્કૃત ભાષામાં લખેલું છે. પુરાણોક્ત ત્રણ શ્લોકો સિવાય બાકીનો બધો ભાગ ગદ્યમાં છે. દાતા રાજવીના પુરોગામીઓની અને દાતાની પોતાની પ્રશસ્તિ ઉચ્ચ ગદ્ય શૈલીમાં રચાઈ છે. લહિયાએ ક્યારેક અશુદ્ધ લખ્યું છે, જેમ કે મુર્તવાનો ને બદલે “મુપર્ણવવાં (પં. ૯), " ને બદલે “ (પં. ૧૯), માનિવ ને બદલે “માનવ (૫. ૨૬), “માનનું ને બદલે માન (પં. ૩૨) વગેરે.
પ્રસ્તુત દાનશાસન ભૂમિદાનને લગતું છે. એ શ્રીવલભીમાંથી ફરમાવવામાં આવ્યું છે. (પં. ૧). ત્યાર બાદ દાતાના મૈત્રક વંશની અને એના પુરોગામી રાજાઓની પ્રશસ્તિ આવે છે. મૈત્રક લના શ્રીભટાર્કથી શરૂ થયેલા વંશમાં (૫. ૧-૩) શ્રીગુહસેન થયો (પ. ૪-૭). તેનો પુત્ર શ્રીધરસેન (પં. ૮-૧૧), તેનો પુત્ર શ્રીશીલાદિત્ય ધર્માદિત્ય (પૃ. ૧૧-૧૫), તેનો અનુજ શ્રીખરગ્રહ (પં. ૧૬-૨૧), તેનો પુત્ર શ્રીધરસેન (રજો) (પં. ૨૨-૨૫), તેનો અનુજ શ્રીધ્રુવસેનબાલાદિત્ય (પં. ૨૬-૩૨) થયો, જે આ દાનનો દાતા અને દાનશાસન ફરમાવનાર છે.
આ ધ્રુવસેન-બાલાદિત્ય સર્વને વિદિત કરે છે કે મારાં માતા-પિતાના પુણ્યની પ્રાપ્તિ માટે મેં આ દાન આપ્યું છે (પ. ૩૨). ત્યાર બાદ દાનના પ્રતિગ્રહીતા બ્રાહ્મણનું નામ, એનું ગોત્ર,
