Sambodhi 1984 Vol 13 and 14

Author(s): Dalsukh Malvania, Ramesh S Betai, Yajneshwar S Shastri
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 280

શ્રી યશોવિજયજી મહારાજની કાવ્યપ્રકાશટીકા
અવસાન પામ્યા. એટલે અનેક ટીકાઓનું દેહન કરનાર ઝળકીકરની 'થાન' બહાર એમની ટીક કહી હેય એ માની શકાય તેમ નથી. મશોવિજયજીની લેખનપ્રવૃત્તિ ઈ. સની કમી સદીના ઉત્તરાર્ધમાં થઈ હશે એમ માની શકાય
હવે નરહરિ સરસ્વતીતીર્થની "બાચિનાનુરીમાં (પરિશિષ્ટ B; પૃ. ૧) નીચે મુજબ ગંધ જોવા મળે છે, જેમ કે--
વાધ્યાય ગ્રન્નશ યારા માયા, " ઐવિથfમાવા 10શરથનાd
અહીં વ્યંજના માટે પ્રમાણ નથી ચોથી આધિકા છે એવી યશવિજય છતાં તેનું થી વાંચી શકાય. આમ, શ્રીધર અને નરહરિ આ સ્થળે એને પ્રેરક બળ લેખી જાય, નરહરિને અનુસરીને ગુણરત્નગણિ પિતાની કા. પ્ર. ઉપરની સારદીપિકા(પૃ. ૪૫)માં નોંધે છે કે --
નવ Tહાલ 4 ક્રશ વાપી !તુ . રાજય કરતા=શદાર્થમાંa |
૧૨.
ગુણર રાશવિજયજીને નજીકના પુરોગામી છે અને તેમના ઉપર નરહરિની બાલચિત્તા. નરંજની અને શીવાની સારધિનીને પ્રભાવ વિશેષ છે.
વિવા” વિષે શ્રી પરમાનંદ રાની વિસ્તારિકા ટીકામાં (પૃ. ૩૩) ફકત આટલી જ
a | Ragi Ri : ઉત્પાધિમેય [વર્ષ !
અહીં પણ ઉદ્યોતની જ અસર છે. આપણે જોયું હતું કે ઉપાધ્યાયજીએ આ નોંધ પિતાની ટીકામાં સમાવી નથી.
આ પછી, “1 રૂતિ થે” એવી અમેટની નોંધ ઉપર વિજય, (૫. ક)
Ratછે | નy guહ્મg a શકાનાં નામSવ નાતીત બાદ, જાય તિ | જ: વિશ્વ માથાડrgવારિતિ માયઃ | = = = = સો વાઘ 5: _ u aa#
*1તિ રામાવાન્ વિમાડનુવાન 1 11 1 / 1થા પરમે11 મે - कृल्य तथा विभागात् एवमेवार्थ विभागोषयत्तिरित्यनुपद मे व व्यक्तम् । विभागानस्तर' लक्षास्य जिज्ञासाविषयत्वेन अभिधातुमुचितत्वात् तदनभिधान' समर्थ यति ।
આ સાથે ઝળકીકર(પૃ. ૨૫)માં નીચે પ્રમાણેની નોંધ છે : “ #ાર વિસ્જ મચથr. अनु पत्तेरिति भावः । विभागानन्तर लक्षास्य जिज्ञासाविषयावेन अभिध तुमुचितत्वात् तदभिधान' समय यति एषामिति ।
આ શબ્દ યશોવિજયજીમાં છે, પણ ઝકરે એમને નામે લેખ કર્યો નથી એટલે. સંભવ છે કે એને મૂળ સ્ત્રોત અન્યત્ર હોય, જેકે યશે વિજયમાં ‘‘ટ નષિા ' છે તે વધારે શુદ્ધ પાડે છે એ નિર્વિવાદ છે.
આ બંનેના મૂળ સ્રોત માટે કદ, નરહરિની બાલચિત્તાનુરીમાં કર નાખી શકાય, જેમ કે– (૫. ૧૦)