________________
Shree Sadguru Bhaktirahasya
29
એમ અનંત પ્રકારથી, સાધન રહિત હુંય; નહીં એક સદ્ગુણ પણ, મુખ બતાવું શું?
I am bereft of the means to devotion in an infinite number of
Em anant prakaarthee, saadhan rahit huyn; Naheen ek sadgun pan, mukh bataavun shuyn?
ways Thus I am without a single virtue. How can I face you? (13)
કેવળ કરુણા-મૂર્તિ છો, દીનબંધુ દીનનાથ; પાપી પરમ અનાથ છું, ગ્રહો પ્રભુજી હાથ. Keval karunaa-moorti chho, deenabandhu deenanaath; Paapee param anaath chhun. graho Prabhujee haath.
You are total compassion embodied, friend and master of the lowly. Sinful, I am completely orphaned, please take me by the hand, O Lord. (14)
અનંત કાળથી આથડ્યો, વિના ભાન ભગવાન; સેવ્યા નહિ ગુરુ સંતને, મૂક્યું નહિ અભિમાન. Anant kaalthee aathadyo, vinaa bhaan Bhagvaan; Sevyaa nahi guru santne, mookyun nahi abhimaan.
Since time immemorial I have wandered aimlessly, ignorantly, O lord! Without serving a saintly guru, nor abandoning ego. (15)
સંત ચરણ આશ્રય વિના, સાધન કર્યા અનેક; પાર ન તેથી પામિયો, ઊગ્યો ન અંશ વિવેક.
Sant charan aashray vinaa, saadhan karyaan anek; Paar na tethee paamiyo, oogyo na ansh vivek.
Without the shelter of a saint, I have practiced many means. Through them I have neither crossed the ocean of worldly existence, nor gained an ounce of the necessary discrimination. (16)
