________________
Vandan Tathaa Pranipaatstuti
61
જે સ્વરૂપ સમજ્યા વિના, પામ્યો દુ:ખ અનંત; સમજાવ્યું તે પદ નમું, શ્રી સદ્ગુરુ ભગવંત.
Je svaroop samajyaa vinaa, paamyo dukh anant; Samajaavyun te pad namun, shree sadguru bhagvant.
Without understanding my true self, I suffered unending misery. I revere the divine True Guru who elucidated that true self to me. (5)
પરમ પુરુષ પ્રભુ સદ્ગુરુ, પરમજ્ઞાન સુખધામ; જેણે આપ્યું ભાન નિજ, તેને સદા પ્રણામ.
Parama purush prabhu sadguru, paramgnaan sukhdhaam; Jene aapyun bhaan nij, tene sadaa pranaam.
Supreme one, Lord, my True Guru, of ultimate insight, the abode of bliss; Who has shown me my true nature. May my veneration be eternal. (6)
દેહ છતાં જેની દશા, વર્તે દેહાતીત; તે જ્ઞાનીના ચરણમાં, હો વંદન અગણિત.
Deh chhataan jenee dashaa, varte dehaateet; Te gnaaneenaa charanmaan, ho vandan aganit.
One who lives in constant awareness of consciousness, despite possessing a physical body, Let us pay endless homage at the feet of such a self-realised saint. (7)
Verses 1 - 4 are from Atma Siddhi verses 124-127 (Shrimad Rajchandra
Letter 718, Page 526) Vers 5 is from Atma Siddhi Verse 1, Verse 6 is from Shrimad Rajchandra Vachanaamrut Letter 266,
Part 2, Verse 1, Page 297 Verse 7 is from Atma Siddhi Verse 142
