________________
( १४६ ) ॥ दोहा ॥
नमया देवी यागले, कहे तपोधन ताम ॥ प्रा णीने नवि पीडीयें, अहो सूरि विण काम ॥ १ ॥ दया सुधा कुंमी छाडे, जगमांहि निःशंक ॥ तिहां म जान करतां मिटे, कल्मष तणुं कलंक ॥ २ ॥ काम डुघा सम ए दया, इछित सुख दातार ॥ सकल ध र्म सरी, जांखे जगदाधार ॥ ३ ॥ दया विद्रणा बापडा, चन गर मांहे जमंत ॥ दया धारि शिव नारिथी, अहो निशि लील करंत ॥ ४ ॥ जे निर्दय निठुर निगुण, ते केम लहेशे ठाण ॥ केम जलथी यावे तरी, अति ऊंचो पाषाण ॥ ५ ॥ सदयी जे वि नीचे गई, पामे पण शिव होय ॥ नारें बूडे तुंबिका, पण यावे तरि सोय ॥ ६ ॥
॥ ढाल उगणपचासमी ॥ मागे महिडारो दांण, धूतारडो मागे महिडारो दांग ॥ ए देशी ॥ सुंदर दे उपदेश, रे मुनीश्वर सुंदर दे उपदेश || सुललित मीठी वाणी रे, जयं कर टालें डुरित कलेश || जीव सयलनो सारिखो रे, कीडी तेम मातंग ॥ थोडे घणें पुदगलें थयुं, इहां नाहनुं मोटुं अंग रे ॥ सुं० ॥ १ ॥ श्रालया
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Educationa International